Heerlijk spannend, er duiken 6 lijken op in een afkalvend stuk land vlak bij een klif. Ze blijken doodgeschoten te zijn, terwijl ze krijgsgevangen hadden moeten worden. Want de 6 mannen waren Duitsers en het was 1941.
Toch komt het gebeuren naar boven, niet alleen doordat de lijken opduiken maar ook omdat een aantal van de mannen die er als jonge jongens bij betrokken waren aan het eind van hun leven toch willen dat de waarheid boven tafel komt. Verder speelt de verhouding tussen het opsporingsteam is er ook reuze leuk bij. Er zijn er meer van haar ( )

Deel van een serie, en het is prettig als je ook eerdere delen hebt gelezen, maar strikt noodzakelijk is het niet. De verhaallijn is prima en plausibel.

Het eerste nieuwe boek van Elly Griffiths wat ik nog niet eerder had gelezen. En ik vond het echt weer lekker lezen. De bieb kan dan wel oordelen met een wat clichématige plot, maar ik zag het eind echt niet aankomen hoor. Ik heb ook van dit deel weer ontzettend genoten. Nu ga ik even beginnen met deel 2 van Het lied van ijs en vuur van George R.R. Martin. Even weer wat fantasy. ( )

Forensisch archeologe en ongehuwde moeder Ruth Galloway wordt ingeschakeld door de politie als er op een strand in de buurt zes lijken worden gevonden met schotwonden. Al snel is duidelijk dat er in de Tweede Wereldoorlog een moordpartij heeft plaatsgevonden, waarvan de gevolgen in het heden ook enkele doden oplevert. ( )

Springvloed is het derde en tot nu toe laatste boek van Elly Griffiths over forensisch archeologe Ruth Galloway. Op het strand van Broughton Sea´s End worden zes skeletten gevonden en Ruth wordt ingeschakeld om deze te onderzoeken. Zij ontdekt dat het hier handelt om Duitsers en dat de skeletten uit de tweede wereldoorlog stammen. Alles wijst erop dat de mannen geen natuurlijke dood zijn gestorven en de politie begint met een onderzoek.

Ongewild komt Ruth weer in contact met Harry Nelson, de inspecteur die het onderzoek leidt. Het onderzoek brengt aan het licht dat er in een Broughton Sea´s End een geheim bestaat dat maar beter niet onthuld kan worden en dat er iemand rond loopt die dat ten koste van alles wil bereiken.

Na Dodencirkel en Offersteen is dit het derde boek in de serie over Ruth Galloway. Het boek is, zoals gebruikelijk bij Elly Griffiths, in de tegenwoordige tijd geschreven en dat maakt dat de lezer zich meer bij het verhaal betrokken voelt. Het verhaal zit goed in elkaar en kent een onverwacht einde. Je kunt je als lezer heel goed verplaatsen in de dagelijkse beslommeringen van Ruth en Harry en vooral de wijze waarop Ruth de aandacht die haar dochtertje vraagt moet zien te combineren met haar werk.

Het verhaal is gesitueerd aan de oostkust van Engeland en de beschrijvingen van de omgeving zijn heel erg beeldend. Elly Griffiths heeft een schrijfstijl die fris en helder is en die borg staat voor een prima leeservaring. Het boek is niet echt spannend maar je wilt blijven lezen. Daar zorgt Elly Griffiths wel voor. Zij heeft opnieuw een prima misdaadroman afgeleverd en ook nog eens een die een open eind heeft en om een vervolg vraagt. ( )