Hoe ver wil je gaan om degene van wie je houdt te beschermen?
Sally, getrouwd met een succesvolle zakenman, is een beetje een dromer. Als haar man haar verlaat voor een ander wordt zij wakker geschud: plotseling heeft ze geen geld en geen werkervaring, maar wel een puberdochter die ze moet onderhouden.
Als Sally's dochter in de problemen komt, heeft ze snel geld nodig, veel geld. Ze ziet nog maar één manier om te overleven en raakt verzeild in de criminele wereld van pornografie en drugs. En dan is er opeens geen weg terug meer.... ( )

Rot is het derde op zichzelfstaande boek dat Mo Hayder heeft geschreven, d.w.z. dat het boek niet draait om de figuren van inspecteur Jack Caffery en zijn getroubleerde collega Flea Marley.
Het eerste was Tokyo, dat in mijn ogen behoort tot de beste boeken die Mo Hayder heeft geschreven. Het tweede was het tegenvallende Duivelswerk.

In Rot maken wij kennis met de zussen Zoë en Sally Benedict. Gebeurtenissen uit hun jeugd hebben er toe geleid dat de zussen van elkaar vervreemd zijn en nauwlijks contact met elkaar hebben. Sally leidt een uiterst aangenaam leven. Zij is getrouwd met een rijke man en zij heeft een leuke dochter Millie. Als echter de echtgenoot Sally inruilt voor een ander ontstaan de problemen. Om in haar onderhoud te kunnen voorzien gaat Sally huizen schoonmaken en door dit werk komt zij in contact met David Goldrab, een zeer bedenkelijk figuur in de porno-industrie. Hierdoor komen Sally en Millie in grote problemen.

Daarnaast is er een verhaallijn die gaat over het vermoorde meisje Lorne Wood, een vriendin van Millie. Zoë Benedict die politieinspecteur is, wordt met het onderzoek belast en komt op deze manier weer in contact met haar zuster Sally.

Mo Hayder heeft een patent op het schrijven van gruwelijke verhalen. Zij spaart de lezer niet met het gedetaillerd beschrijven van gruwelijke misdaden. Het is soms bij het onsmakelijke af maar aan de andere kant houdt het de lezer ook wel in zijn greep. In dit boek is het niet anders. Het begint kabbelend. Wij maken kennis met de hoofdpersonen die goed worden neergezet. Het is heel aardig om te zien hoe de gebeurtenissen door beide zusters op hun eigen manier worden bekeken en beleefd.

In het tweede deel wordt het verhaal heel wat ruwer en gruwelijker. Er zijn passages waarbij ik toch even de wenkbrauwen fronste en ik kan je verzekeren dat dat bij mij niet zo gauw het geval is. Toch schrijft Mo Hayder op een manier die zeer uitnodigt om vooral door te lezen. En als je dat dan doet kom je bij een aardige en toch wel verrassende ontknoping.

Mo Hayder haalt met dit boek niet het niveau van eerder werk maar als stand-alone boek is het beduidend beter dat Duivelswerk maar minder dan Tokyo. Van mij mag ze wel weer eens een boek met Jack Caffery schrijven. ( )