De eerste helft is prachtig, met fantastische overtuigende beschrijvingen van situaties, identiteiten, relaties. Dat geldt vooral voor de laag met Danny, een hippe in-crowd jongen uit New York, die zijn neef volgt naar een duister kasteel in de buurt van Praag (grappige verwijzing naar Kafka). In de andere laag krijgt gevangene Ray schrijfles. Die laag deed me wat minder. Helaas verloor ook de Danny-laag zijn vierde ster in de tweede helft, toen de handeling ongeloofwaardiger werd en tegelijk monotoner beschreven (alleen de handeling, geen thick description), en de motieven van de hoofdpersoon frustrerender. Maar het samenbrengen van de twee lagen, aan het einde, overtuigde me weer. Aan de eerste helft beleefde ik zoveel plezier dat ik graag vier sterren zou geven, maar nee, dat zou niet terecht zijn. Lees dit niet als je eerste Egan-book, ga voor Look At Me of (beter nog) A Visit From The Goon Squad. ( )

Nou ik ben waarschijnlijk geen fijnproever van het bovennatuurlijke want ik vond dit boek drie keer niks. Op het laatst maar een beetje doorgebladerd of er nog wat spannend ging gebeuren maar kon zo doorbladeren naar het eind. ( )

Slecht geschreven / vertaald... teleurstellend. ( )