...het humanisme echter, de erasmiaanse leer, die voor generlei hartstocht van den haat plaats heeft, richt heroïsch haar geduldige inspanning op een ver en nauwelijks zichtbaar doel, zij is en blijft een ideaal der geestes-aristocratie, zolang het volk, dat zij zich droomt, zolang de Europesche natie geen werkelijkheid geworden is. Tegelijk idealisten en toch kenners der menselijke natuur, mogen daarom de aanhangers eender toekomende eenheid der mensen nimmer in het onzekere daarover zijn dat hun werk bestendig door de eeuwige irrationaliteit der hartstochten bedreigd wordt, zij moeten er zich opofferend van bewust blijven, dat door de tijden heen telkens weer een stortvloed van fanatisme, samengestuwd uit de oerdiepten der menselijke driften, alle dammen overstromen en verbreken zal; bijna iedere nieuwe generatie ervaart zulk een tegenslag en het is dan ook haar morele taak, dien zonder innerlijke verwarring te doorstaan.