Forensisch archeologe Ruth Galloway is uitgenodigd om aanwezig te zijn bij de opening van een middeleeuwse doodskist waarin zich de overblijfselen van bisschop Augustine zouden bevinden. De bisschop is de voorvader van de prominente Norfolkse familie Smith. In de museumzaal waar deze ceremonie zich zal voltrekken wordt echter niet alleen de bisschop aangetroffen maar ook het lichaam van de curator van het museum. Dood.

Inspecteur Harry Nelson en zijn team, die bezig zijn met het onderzoek naar een omvangrijke drugshandel, worden met het onderzoek naar de dood van de curator belast. Hierdoor is het onvermijdelijk dat Ruth en Harry elkaar weer tegenkomen en beide hebben hierover gemengde gevoelens. De zaak wordt nog gecompliceerder als er dreigbrieven opduiken waarin het museum wordt gevraagd schedels en botten van Australische aboriginals terug te geven om deze bij hun voorvaderen te kunnen begraven.

Beenderhuis is de vierde misdaadroman in een reeks met de forensisch archeologe Ruth Galloway in de hoofdrol. Eerder verschenen Dodencirkel (2009), Offersteen (2010) en Springvloed (2011). Ieder boek bevat verwijzingen naar de voorafgaande; dat gebeurt op een manier die nieuwsgierig maakt zonder dat details van het plot worden onthuld.

Elly Griffiths heeft een plezierige schrijfstijl. Net als in de andere boeken is het verhaal in de tegenwoordige tijd geschreven. Je voelt je er daardoor dichter bij betrokken. Er komt een kleurrijke stoet van interessante personages voorbij, die allemaal goed worden uitgewerkt. Elly Griffiths doet dit met verve. Er is veel aandacht voor de persoonlijke beslommeringen van Ruth, die voor haar dochtertje Kate een goede moeder probeert te zijn en Harry, die gedwongen werd keuzes te maken en daar nu zo goed als mogelijk probeert mee om te gaan. Deze persoonlijke noten leiden niet af van het eigenlijke verhaal. Ik denk zelfs dat de fans van Elly Griffiths van dit soort informatie smullen.

Belangrijk in het verhaal zijn schedels en botten van oorspronkelijke bewoners van het Australische continent, die door een voorvader van de huidige Lord Smith naar Engeland zijn gebracht en nu in het museum zijn ondergebracht. De verwijzingen naar de oude religie van de aboriginals zijn, evenals de verwijzingen naar archeologische wetenswaardigheden, interessant maar soms een beetje teveel van het goede. De uiteindelijke ontknoping van het verhaal is best spannend maar mist het raffinement en de scherpte van eerdere boeken.

Beenderhuis is een goede misdaadroman die plezierig leest, vol met interessante personages die goed worden uitgewerkt, een interessante verhaallijn kent en een redelijk spannende ontknoping heeft. Toch blijf ik zitten met een gevoel dat dit boek een beetje achterblijft bij de eerste drie uit de reeks en dat Elly Griffiths beter kan. Dit alles neemt niet weg dat het lezen van Beenderhuis een aangenaam tijdverdrijf is. ( )