Klik op een omslag om naar Google Boeken te gaan.
Bezig met laden... The Man Who Watched Women (origineel 2012; editie 2015)door Michael Hjorth (Auteur)
Informatie over het werkDe discipel door Michael Hjorth (2012) Geen Bezig met laden...
Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden. Op dit moment geen Discussie gesprekken over dit boek. In Stockholm en omgeving worden de lichamen van een aantal vrouwen gevonden. Zij zijn vermoord. De manier waarop zij om het leven zijn gebracht komt exact overeen met de wijze waarop seriemoordenaar Edward Hinde vijftien jaar geleden op zeer gewelddadige wijze van zich liet spreken. Edward Hinde is echter veroordeeld en zit nog steeds in de gevangenis. Psycholoog Sebastian Bergman was er verantwoordelijk voor dat Edward Hinde achter de tralies belandde en hij heeft over deze seriemoordenaar een boek geschreven. De kennis die hij over Hinde bezit, is van groot belang voor het rechercheteam van inspecteur Torkel Höglund en hij wordt schoorvoetend aan het team toegevoegd. Dit geeft Sebastian meteen de gelegenheid om dicht in de buurt van zijn dochter en politievrouw Vanja Lithner te zijn. Naarmate het politieonderzoek vordert, wordt het duidelijk hoe de verschillende moorden met elkaar verband houden en welke rol Sebastian Bergman daarin speelt. De discipel is het tweede deel van de zogenaamde Bergmankronieken. Het Zweedse schrijversduo Michael Hjorth en Hans Rosenfeldt maken in het verhaal gebruik van het thema van de copycat moordenaar. Op zich is dat weinig origineel. Ook het idee van de seriemoordenaar die een ziekelijke affectie voelt voor een ambitieuze jonge politievrouw is niet nieuw (denk aan Hannibal Lecter). En voor wie het eerste deel van de Bergmankronieken heeft gelezen (Wat verborgen is) komt het nauwelijks als een verrassing dat er de nodige en soms hoog oplopende wrijving bestaat tussen Sebastian en Vanja. Wat dit betreft is er in De discipel weinig nieuws onder de zon. Dit alles neemt niet weg dat Hjorth en Rosenfeldt erin geslaagd zijn een uiterst boeiend, flitsend en snel lezend verhaal op papier te zetten dat nergens verveelt en een goed opgebouwde spanning kent. Het is knap in elkaar gezet, kent verschillende verhaallijnen en subplots die aan het einde fraai samenkomen. Edward Hinde wordt neergezet als een huiveringwekkende psychopatische seriemoordenaar die totale controle over zijn situatie en omgeving heeft. De persoon Sebastian Bergman wordt realistisch uitgewerkt. Hij is en blijft een man die je niet in je armen sluit. Een man zonder richting die niet weet wat hij met zijn leven aan moet en een gave heeft iedereen te schofferen en tegen zich in het harnas te jagen. Zelfs het lichtpuntje in dit verhaal brengt hij vakkundig om zeep. Het conflict tussen enerzijds de afkeer die op grond van Sebastiaan's houding bij de teamleden bestaat en anderzijds de noodzaak om met hem te moeten samenwerken om de zaak tot een goed einde te brengen wordt vakkundig uitgewerkt. Het boek heeft een open einde. Stof genoeg voor een vervolg. De discipel is een prima geslaagde misdaadroman die, hoewel nauwelijks vernieuwend, borg staat voor een groot aantal uren leesplezier. geen besprekingen | voeg een bespreking toe
______________________________________ Scandinavian crime fiction at its best from the creators of Wallander and The Bridge As a blazing heatwave engulfs Stockholm, a series of women are found brutally murdered and the Criminal Investigation Department is getting nowhere. The murders bear all the hallmarks of Edward Hinde, the serial killer jailed by psychological profiler Sebastian Bergman fifteen years earlier. Sebastian desperately needs some order in his chaotic life. The revelation that he has a daughter, Vanja, could provide this longed-for stability. But should he tell her the truth and risk destroying her life and career? Forcing his way into the investigation, Sebastian soon learns that the murders are connected to him and that no one around him is safe. Including Vanja... Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden. |
Actuele discussiesGeenPopulaire omslagen
Google Books — Bezig met laden... GenresDewey Decimale Classificatie (DDC)839.738Literature German literature and literatures of related languages Other Germanic literatures Swedish literature Swedish fiction 2000-WaarderingGemiddelde:
Ben jij dit?Word een LibraryThing Auteur. |
De algemene indruk van alle deelnemers aan het verhaal is dat ze ofwel ongelofelijk dom en naïef zijn, ofwel neurotisch, ofwel wandelende clichés. Vier vrouwen worden op brute wijze vermoord. Alles wijst erop dat de moordenaar een beruchte, maar inmiddels gedetineerde, seriemoordenaar nadoet. Deze bajesklant, Edward Hinde, is een armoedige kloon van Hannibal Lecter. Dat komt omdat zijn omgeving zo makkelijk te manipuleren valt dat er weinig voor nodig is om de regie te nemen. Het is duidelijk dat er contact is tussen Hinde en de nieuwe griezel.
De directeur van de gevangenis is een oude bekende. Ook in het vorige boek maakte hij er als politieman een zootje van. Dat is beloond met een promotie. Helaas blijkt hij meer comic relief dan gevangenisdirecteur te zijn. Plaatsvervangende schaamte tijdens het lezen en een belediging voor de professionals die leiding geven aan een zwaarbeveiligde penitentiaire inrichting. Dit is onnodige onnozelheid. Karaktermoord.
Het team doet vooral aan piekeren. Veel piekeren. De schrijvers dachten hun personages uit te werken door hen veeelvuldig na te laten denken over a. hun buitenechtelijke escapades, b. hun mogelijke buitenechtelijke escapades, c. hun seksleven en d. hun mogelijke seksleven. En dat pagina's lang. De adrenaline bij de lezer op een toppunt door een nieuwe ontwikkeling? Even reflecteren op het laatste bezoek van een ex-echtgenoot.
Om nog maar te zwijgen van de ellenlange beschrijvingen van de zieleroerselen van het criminele deel der Zweedse natie. Waarom was "Jaws" ook alweer zo'n sterke film? Precies, omdat die monsterhaai bijna onzichtbaar bleef. De heren Hjorth en Rosenfeldt kunnen er een voorbeeld aan nemen.
En dan het elite-rechercheteam. De slimme Sebastian ziet het intuïtief en uit de ooghoeken. Daar is de mogelijke moordenaar! We zwaaien een keer met een wapen naar een auto en gaan vervolgens peinzen over onze gecompliceerde onderlinge relaties. Misschien waren wat barricades, een oproep aan alle patrouillewagens en een simpele helicopter in de lucht wel een beter idee geweest. Weet je wel, om je crimineel te pakken. En verhoren? Verhoren van Hannibal Lecter doe je zo. Lees zelf maar. Tot twee keer toe.
Het is duidelijk waar het verhaal op afstevent. Een teleurstellende ontknoping zonder verrassingen. Omdat hoofdpersoon Sebastian er aan het eind weer een rommeltje van maakt zal hij in het volgende deel van de serie ook wel weer gevraagd worden om de sfeer te verpesten, het onderzoek te hinderen en de malaise te vergroten.
Het idee is prima: iets minder stoere speurders, iets meer mens. Iets meer zwakheden, iets minder heldhaftigheid. Iets meer domme vergissingen, iets minder immer slimme supermensen. Maar in de uitvoering is er een grens. Jammer dat Hjorth en Rosenfeldt die veel te ver oversteken.
En dan nog wat. Ziekelijk misbruikt = ziekelijk crimineel. Is dat nou echt altijd noodzakelijk? Origineel is het niet en al helemaal niet waar. Mag het wat minder met de stereotypen? ( )