Klik op een omslag om naar Google Boeken te gaan.
Bezig met laden... 1Q84 (editie 2011)door Haruki Murakami, Jay Rubin (Vertaler), Philip Gabriel (Vertaler)
Informatie over het werk1q84 door Haruki Murakami
» 32 meer Magic Realism (42) Japanese Literature (66) Favourite Books (743) Top Five Books of 2013 (1,281) Books Read in 2024 (307) Books Read in 2017 (969) Books Read in 2014 (538) Five star books (581) Books Read in 2018 (3,559) Books Read in 2023 (4,434) 2017 Goal (10) Overdue Podcast (407) SHOULD Read Books! (214) A Novel Cure (518) Allie's Wishlist (112) Favorite Long Books (294) Biggest Disappointments (487) Bezig met laden...
Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden.
Weer een heerlijk verhaal van Murakami. Wat in eerste instantie twee verhalen lijken, blijkt steeds meer en meer onderdeel van hetzelfde verhaal te zijn. Het waren 2 boeken en ik heb ze in een ruk achter elkaar door gelezen. De levens van Aomame en Tengo hielden me van begin tot eind in hun greep. Er komt nog een derde deel. Ik kan niet wachten. Aomame liet ik achter op een vangrail langs de snelweg met een pistool in haar mond. Tengo liet ik achter aan het begin van zijn speurtocht naar Aomame.
Murakami name-drops George Orwell's laugh-riot 1984 several times. Both books deal with the concept of manipulated realities. And while Murakami's book is more than three times as long, it's also more fun to read. As always, the experience is a bit like watching a Hollywood-influenced Japanese movie in a version that’s been dubbed by American actors. This time, sad to say, it also reminded me of stretches of the second season of Twin Peaks: familiar characters do familiar things, with the expected measure of weirdness, but David Lynch has squabbled with the network and left the show. I finished 1Q84 feeling that its spiritual project was heroic and beautiful, that its central conflict involved a pitched battle between realism and unrealism (while being scrupulously fair to both sides), and that, in our own somewhat unreal times, younger readers, unlike me, would have no trouble at all believing in the existence of Little People and replicants. What they may have trouble with is the novel’s absolute faith in the transformative power of love. One of the many longueurs in Haruki Murakami’s stupefying new novel, “1Q84,” sends the book’s heroine, a slender assassin named Aomame, into hiding. To sustain her through this period of isolation she is given an apartment, groceries and the entirety of Marcel Proust’s “Remembrance of Things Past.” For pity’s sake, if you have that kind of spare time, follow her lead. Aomame has the chance to read a book that is long and demanding but well worth the effort. The very thought of Aomame’s situation will pain anyone stuck in the quicksand of “1Q84.” You, sucker, will wade through nearly 1,000 uneventful pages while discovering a Tokyo that has two moons and is controlled by creatures that emerge from the mouth of a dead goat. These creatures are called Little People. They are supposed to be very wise, even though the smartest thing they ever say is “Ho ho.” 1Q84 is psychologically unconvincing and morally unsavory, full of lacunas and loose ends, stuffed to the gills with everything but the kitchen sink and a coherent story. By every standard metric, it is gravely flawed. But, I admit, standard metrics are difficult to apply to Murakami. It's tempting to write that out of five stars, I'd give this book two moons. Bevat1q84 door Haruki Murakami 1Q84 : (qutienvierentachtig). Boek 1 : april-juni (qutienvierentachtig) door Haruki Murakami (indirect) 1Q84 : (qutienvierentachtig). Boek 2 : juli-september (qutienvierentachtig) door Haruki Murakami (indirect) 1Q84 Sampler door Haruki Murakami (indirect) PrijzenOnderscheidingenErelijsten
An ode to George Orwell's "1984" told in alternating male and female voices relates the stories of Aomame, an assassin for a secret organization who discovers that she has been transported to an alternate reality, and Tengo, a mathematics lecturer and novice writer. Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden. |
Actuele discussiesGeenPopulaire omslagen
Google Books — Bezig met laden... GenresDewey Decimale Classificatie (DDC)895.6Literature Literature of other languages Asian (east and south east) languages JapaneseLC-classificatieWaarderingGemiddelde:
Ben jij dit?Word een LibraryThing Auteur. |
Het eerste hoofdstuk vond ik gelijk een domper. Al is de schrijfstijl lekker vlot, de inhoud deed mij gelijk gemaakt aan. Een scène in een taxi waarbij een muziekstuk op de radio te horen is dat precies zijn hoogtepunten heeft op momenten dat de hoofdpersoon belangrijke beslissingen neemt en is afgelopen als zij de deur van de taxi dichtslaat, zou voor film of televisieserie misschien kunnen werken maar op schrift is het veel te veel bedacht naar mijn smaak.
Ik ben door blijven lezen omdat ik toch wilde weten wat er nu zo boeiend is aan Murakami en ik me niet door een eerste hoofdstuk wilde laten afschrikken. Meerdere malen bleef ik wat haken bij het voortdurend noemen van westerse artiesten en kunstenaar waarbij ik me afvroeg of de vertaler hiervoor gekozen had of dat dit er oorspronkelijk ook gestaan heeft. Maar een enkele keer wordt er een Japanse naam genoemd. Het drinken van een kopje chocolademelk van Van Houten cacao, haalde me helemaal uit het verhaal. Samen met het noemen van westerse filosofen ging ik me steeds meer realiseren dat Japan zich ook wel veel meer op het Westen heeft georiënteerd en dat het wel eens zou kunnen kloppen dat al die namen daar ook bekend zijn. Dat idee maakt de wereld tegelijkertijd groter én kleiner. Als Westerling vind ik het alleen jammer om in een Japans boek tegen te komen wat ik toch al ken.
Het verhaal dat uit twee gezichtspunten verteld wordt is enorm uitgebreid en had van mij wel in een derde gekund van wat het nu is geworden. Er zitten ook heel erg veel herhalingen in. De personages overdenken nog wel eens wat ze net gedaan hebben maar omdat dit net ook al verteld is, is het saai om dat zo snel nog eens te lezen. Ook wordt er van alles expliciet uitgelegd waardoor de leeslol wordt weggenomen. Met wat meer subtielere hints was het kwartje ook wel gevallen en was het leuker geweest.
Wanneer dit zijn gebruikelijke schrijfstijl mocht zijn dan vrees ik dat dit ook gelijk het laatste boek is dat ik van hem heb gelezen. Het idee van het verhaal is op zich wel interessant en leuk gevonden maar de uitwerking verpest een boel. ( )