Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
Like Kafka's The Castle, Invitation to a Beheading embodies a vision of a bizarre and irrational world. In an unnamed dream country, the young man Cincinnatus C. is condemned to death by beheading for "gnostical turpitude," an imaginary crime that defies definition. Cincinnatus spends his last days in an absurd jail, where he is visited by chimerical jailers, an executioner who masquerades as a fellow prisoner, and by his in-laws, who lug their furniture with them into his cell. When Cincinnatus is led out to be executed, he simply wills his executioners out of existence: they disappear, along with the whole world they inhabit.… (meer)
Dat Vladimir Nabokov een "outstanding" taalvirtuoos is, werd mij al snel duidelijk na lectuur van zijn onovertroffen autobiografie "Geheugen spreek". Dit kleinood van een roman, een kleine 200 blz.dik, bevestigde alleen maar mijn eerste indrukken over de geweldige zeggingskracht van Nabokov's taal. Het verhaal, dat baadt in een subtiel humoristisch-surrealistische atmosfeer, beschrijft de wederwaardigheden van Cincinnatus C., burger van een onbestemd land, die ter dood veroordeeld is voor een niet nader gespecifieerde misdaad, en in zijn cel een paar lange weken zit te wachten op uitvoering van zijn straf. Bijwijlen wordt het gewoon te gek: hij wordt extra gepest omdat ze hem de datum van de executie niet vertellen, een medegevangene blijkt uiteindelijk de beul te zijn, een bevrijdingspoging blijkt een grap, zijn familie een stel klootzakken, en zijn vrouw moet, om hem te kunnen bezoeken, eerst met de cipier naar bed. Hij wordt omringd door Rodion (de cipier), de gevangenisdirecteur Rodrig en zijn advocaat Roman, allemaal namen die verwijzen naar Dostojevski's karakters uit "Misdaad en straf". Wachten op je executie is een donker thema zou je zo denken, maar in deze roman is niets minder waar: Het verhaal wordt lichtvoetig en onbezorgd voorgesteld, het bevreemdt van begin tot einde en baadt in een subliem-surrealistische atmosfeer; Franz Kafka behandelt de bevreemding op een lineaire, vlakke manier, in een voortdurend teneerdrukkende atmosfeer, Nabokov daarentegen houdt ons in de ban door die vervreemding geraffineerd te omhullen in een zo beeldrijke taal dat je er bijwijlen gaat van duizelen. Om veroordeelde Cincinnatus C. over het licht van de taal aan het woord te laten: "Zonder te kunnen schrijven voel ik, met mijn strafbare intuïtie, hoe woorden te combineren zijn, hoe je een doodgewoon woord tot leven laat komen en laat delen in de schittering, hitte en schaduw van zijn nabuur, terwijl het zich in die nabuur weerspiegelt en daarbij het naburige woord nieuw maakt, zodat een hele regel een levende regenboog wordt.... (pag. 80)" "Uitnodiging voor een onthoofding" werd aanvankelijk in het russisch gepubliceerd in een literair tijdsschrift voor russische émigré's in 1935-1936. In het engels verscheen het voor het eerst in 1959, vertaald door Nabokov's zoon Dimitri, onder supervisie van de vader. Tenslotte: een dikke pluim voor vertaalster Anneke Brassinga: Haar verklanking van zo'n rijk taalidioom naar het nederlands is zowel een huzarenstuk als een kunstwerk op zich. ( )
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Comme un fou se croit Dieu, nous nous croyons mortels. - Delaland: Discours sur les ombres
Opdracht
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
To Véra
Eerste woorden
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
In accordance with the law the death sentence was announced to Cincinnatus C. in a whisper.
Citaten
Informatie afkomstig uit de Italiaanse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Così ci stiamo avvicinando alla fine. Il lato destro, la parte non ancora gustata del romanzo, che durante la deliziosa lettura tastavamo con delicatezza, verificandone in modo meccanico la consistenza (e le nostre dita erano sempre allietate dal placido, rassicurante spessore), improvvisamente, senza ragione alcuna, è diventato smilzo, qualche minuto di rapida lettura e già eccoci a valle...
Laatste woorden
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
A spinning wind was picking up and whirling: dust, rags, chips of painted wood, bits of gilded plaster, pasteboard bricks, posters; an arid gloom fleeted; and amidst the dust, and the falling things, and the flapping scenery, Cincinnatus made his way in that direction where, to judge by the voices, stood beings akin to him.
Like Kafka's The Castle, Invitation to a Beheading embodies a vision of a bizarre and irrational world. In an unnamed dream country, the young man Cincinnatus C. is condemned to death by beheading for "gnostical turpitude," an imaginary crime that defies definition. Cincinnatus spends his last days in an absurd jail, where he is visited by chimerical jailers, an executioner who masquerades as a fellow prisoner, and by his in-laws, who lug their furniture with them into his cell. When Cincinnatus is led out to be executed, he simply wills his executioners out of existence: they disappear, along with the whole world they inhabit.
Wachten op je executie is een donker thema zou je zo denken, maar in deze roman is niets minder waar: Het verhaal wordt lichtvoetig en onbezorgd voorgesteld, het bevreemdt van begin tot einde en baadt in een subliem-surrealistische atmosfeer; Franz Kafka behandelt de bevreemding op een lineaire, vlakke manier, in een voortdurend teneerdrukkende atmosfeer, Nabokov daarentegen houdt ons in de ban door die vervreemding geraffineerd te omhullen in een zo beeldrijke taal dat je er bijwijlen gaat van duizelen.
Om veroordeelde Cincinnatus C. over het licht van de taal aan het woord te laten: "Zonder te kunnen schrijven voel ik, met mijn strafbare intuïtie, hoe woorden te combineren zijn, hoe je een doodgewoon woord tot leven laat komen en laat delen in de schittering, hitte en schaduw van zijn nabuur, terwijl het zich in die nabuur weerspiegelt en daarbij het naburige woord nieuw maakt, zodat een hele regel een levende regenboog wordt.... (pag. 80)"
"Uitnodiging voor een onthoofding" werd aanvankelijk in het russisch gepubliceerd in een literair tijdsschrift voor russische émigré's in 1935-1936. In het engels verscheen het voor het eerst in 1959, vertaald door Nabokov's zoon Dimitri, onder supervisie van de vader.
Tenslotte: een dikke pluim voor vertaalster Anneke Brassinga: Haar verklanking van zo'n rijk taalidioom naar het nederlands is zowel een huzarenstuk als een kunstwerk op zich. ( )