Je hoort Anna voorlezen. opsommingen.

Het is een echte Anna Enquist, klassieke muziek speelt een rol, net als de dood/rouw. Handelingen worden overdacht. zij put uit haar ervaring als psy . Er zijn beschrijvingen met opsommingen,ik heb twee eerdere boeken gehoord als luisterboek en fragmenten van dit boek hoorde ik haar voorlezen op haar specifieke manier en toon, langzamer dan ik lees.
Een beperkt aantal personen maken troubles mee en er lijken oplossingen daarvoor te zijn, maar het tegendeel gebeurt, de moeilijkheden stapelen zich op.

Ook de gekozen vorm is als haar boek 'Contrapunt' muzikaal:
Het boek bestaat uit hoofdstukken die heten naar fases van een fuga.(meerstemmig muziekstuk)
Expositie: voorstelling van personen hun verhouding en situatie, de problemen. In de expositie wordt duidelijk welke en hoeveel thema's er zijn. In De verdovers worden deze uitgevoerd door twee stemmen. Drik ( nee niet Dirk) en zus Suzan zijn ik-persoon in zich afwisselende hoofdstukken tot ver in het boek.
Doorwerking: het verloop, ontwikkeling van het probleem, hoe gaat iedereen ermee om.
Reprise: de ramp, de uitbarsting, het onvermijdelijke gebeurt
Coda: Het slot, wat gebeurt er na de reprise.

Naast de relationele intriges (broer zus, man vrouw, lovers, collega's) de zelfreflectie én een leuke/boeiende inkijk in het werkveld rond de OK. ( )

De hoofdpersonages in de roman zijn psychotherapeut Drik de Jong, zijn zus anesthesiologe Suzan - en dan een jonge arts Allard Schuurman. Deze laatste studeert psychiatrie en komt bij Drik in therapie. Drik heeft juist een moeilijke periode doorgemaakt omwille van het overlijden van zijn vrouw. De therapeutische relatie met Allard verloopt moeizaam en wordt nog gecompliceerder als Schuurman hem vertelt dat hij met zijn studie stopt en anesthesiologie gaat doen. Hij komt onder de vleugels van zijn zus Suzan. Drik vertelt daar niets over aan zijn zus- wat tot zeer noodlottige gevolgen leidt.
Anna Enquist heeft zich erg verdiept in de wereld van de anesthesiologie, terwijl ze als psyhoanalytica de wereld van de psychiatrie en psychotherapie wel al kent. De roman geeft een heel uitgebreid zicht op deze twee verscheiden werelden, met zijn uitdagende en soms ook zwakke kanten. ( )

Het VU-Medisch Centrum ontwikkelt activiteiten op het gebied van ‘Literatuur en Geneeskunde’ en biedt in het kader daarvan, schrijvers de gelegenheid om deel te nemen aan het project ‘Schrijven op de afdeling’. Anna Enquist, afgestudeerd psychoanalyticus, koos voor de afdeling anesthesiologie.
De periode dat zij op deze afdeling ‘meeliep’ heeft geleid tot het schrijven van deze roman, waarvan de hoofdpersonen zullen figureren rondom de anesthesist Suza; haar echtgenoot Peter, haar broer Drik, (beiden psychiater), haar dochter Roos en de arts-assistent Allard. Al vroeg in het boek zie je de bui hangen: Allard is in leertherapie bij Drik, die zelf nog middenin een eigen rouwproces verkeert, Suzan wordt zijn mentor en begeleidster op de afdeling anesthesiologie en Roos slaapt zo nu en dan met een vriendje uit het orkest waar zij in speelt: oh ja, weer Allard. Het verhaal blijft plat, dus Suzan is ook ontvankelijk voor de avances van Allard, zo hevig zelfs dat zij elkaar tijdens een operatie onder de tafel tongzoenen. Alles moet natuurlijk wel geheim blijven.

Nou ja, de rest is eenvoudig te raden. Het verhaal wordt nog wel afgewisseld met wat sappige anekdotes vanuit de operatiekamer en wat quasi diepzinnige overpeinzingen, maar dat is het dan wel.

Je zou nog wat kunnen schamperen over het feit dat het VUMC inmiddels onder verscherpt toezicht van de Inspectie Volksgezondheid staat, en dat patiëntenzorg misschien belangrijker is dan het aandachtsgebied Literatuur en Geneeskunde.

Mevrouw Enquist heeft veel betere boeken geschreven, laat ik het daar maar bij laten. ( )

dit was helemaal niks ( )