Ik vond dit boek erg leuk, maar ietsje minder dan het vorige deel.
Wat ik erg leuke stukken vond om te lezen, waren de avonturen van Siuan Sanche en Leane, die samen met Min en Logan vluchten uit de Witte Toren, nadat Siuan is afgezet door Elaida.

Ook de verhaallijn met Nynave en Elayne is bij vlagen geweldig, maar soms ook ineens gewoon een beetje irritant. Ik begrijp nog steeds het hele gedoe niet rondom Brigitte. Waarom haalt Jordan een dode heldin terug in het verhaal? Volgens mij is het nergens voor nodig en maakt het de plot alleen maar nodeloos ingewikkeld. Maar wellicht speelt zij later nog een grote rol? De dingen die nu rondom haar aan de orde komen, hadden volgens mij ook gemakkelijk op een andere manier aan de orde kunnen komen.

Rhand was irritant, maar blijft fascineren. Mart was tegen het eind van het boek een stuk minder irritant en begint interessanter te worden.

Wat mij toch wel schokte, was de verhaallijn rondom Morgase. Ik kon me zelfs tijdens het lezen absoluut niet herinneren dat zij haar troon kwijtraakt. Dat Moraine sterft, dat wist ik. Maar net als de eerste keer kon ik er niet echt warm of koud van worden. Daarvoor is ze als karakter toch te ver van me af gebleven, hoe sympathiek ik haar meestal ook vindt. ( )