Dit boek heeft mij op vijftienjarige leeftijd de literatuur ingeleid. Mijn oudere zusje moest het lezen voor haar literatuurlijst en op een gegeven moment hoorde ik mijn moeder op fluistertoon vragen of ze het mee naar boven wilde nemen omdat het 'ongeschikt' voor mij was. Natuurlijk moest ik het boek toen lezen. Alles waar mijn moeder blijkbaar bang voor was gebeurde niet. Ik was helemaal niet geschokt door de beschrijving van de seksuele passages, maar wel door het rauwe liefdesverdriet van de hoofdpersoon. Zelf verzeild in een aan-uit-relatie met mijn eerste vriendje kon ik me helemaal inleven in de gevoelens van de naamloze ik-verteller. Na 'Turks fruit' heb ik ook alle andere romans van Wolkers verslonden...

Ook was ik er als de kippen bij toen 'Brieven aan Olga' verscheen van Wolkers biograaf Onno Blom. Een aanrader voor iedereen die net als ik van 'Turks Fruit' heeft genoten. ( )

wel leuk, vooral voor pubers

liefdesverhaal, vrouw verlaat man die hevig verliefd op haar is. Hij blijft van haar houden, ook als ze met andere mannen trouwt en later als ze sterft aan een hersentumor.

De hoofdpersoon, de jonge beeldhouwer Erik heeft een turbulent liefdesleven, tot hij zijn grote liefde Olga ontmoet. Zij trouwen tegen de zin van Olga's rijke ouders. Geschapen voor elkaar, trekken zij zich niets aan van alle tegenwerking en beleven een grandioze, romantische zomer. Totdat Olga zich zeer vreemd begint te gedragen. Ze breekt abrupt met Erik en gaat weer naar haar ouders. Wat is er in godsnaam aan de hand? ( )