Huis Clos is theater herleid tot zijn essentie: drie mensen opgesloten in een kamer. Meesterlijk is de informatie-opbouw: de lezer is aanvankelijk het noorden kwijt, maar krijgt na verloop van tijd toch door wat er aan de hand is met de personages (ze zijn dood). Daarna wordt de kamer een chemie-experiment: de personage interageren en dat loopt, consequent met Sartres mensvisie, slecht af. Prachtige illustratie van "L'enfer c'est les autres". Maar toch blijf je op het eind met een onbevredigd gevoel: er was meer uit te halen, Sartre stopt waar het interessant begint te worden. ( )