Fraai zowel van taal als plot. Knappe samenhang tussen het heden, waarin de beste vriend van de hoofdpersoon in de val wordt gelokt door een politieagent, en het verleden waarover een oude lord hem verteld wiens carrière gebroken werd door een arrestatie wegens homoseksualiteit. De grootvader van de hoofdpersoon blijkt hierbij nauw betrokken te zijn geweest. De harde realiteit dringt ook tot het leven van de hoofdpersoon door als hij in elkaar geslagen wordt in een buitenwijk. Hij is hier op zoek naar een zwarte jongen met wie hij een relatie heeft gehad. Het genot van los seksueel contact is het tweede thema van het boek. De hogere klassen neuken hier vrolijk maar heimelijk met het plebs, terwijl ze in het openbaar zowel op homoseksualiteit als de lagere standen afgeven. ( )

*spoilers*
Dit is een subtiel, maar toch doeltreffend boek. Hachelijk om er iets uit te pikken, want het is, ondanks zijn vertellerige leesbaarheid (zelfs met cliffhangers, en ook, ter verdrijving van elke verveling: seks en geweld) een nogal complex geheel, met veel verschillende lijntjes en motiefjes die uiteindelijk allemaal thematisch wel op elkaar te betrekken zijn.
Toch een poging: een hoofdlijn lijkt te zijn dat hoofdpersoon William bij aanvang nog een soort onkwetsbaarheid heeft, maar dat daar gaandeweg barstjes in verschijnen. William is een jonge homo in het Londen van de jaren ´80. Aids lijkt vreemd genoeg nog niet gearriveerd, William (rijk en aantrekkelijk) leidt een niets-aan-de-hand leven van casual sex, dat hij met zijn aandoenlijk seksloze beste vriend James van ironisch commentaar voorziet.
Maar gaandeweg genereren allerlei dingen en dingetjes een sluipende dreiging. Een vriendje pleegt per ongeluk (ja, echt) een moord, en omdat Will hem in zijn appartement verbergt is hij een soort van medeplichtig. Echte consequenties heeft dat niet, en het vriendje verdwijnt ook weer spoorloos, maar toch: een vage angst voor politie en vervolging en geweld is geïntroduceerd. Vervolgens doet een hele andere vorm van kwetsbaarheid zijn intrede: William wordt echt verliefd, inclusief alle bijbehorende angsten voor overspel en verlating. Ondertussen zoemen in het uitgaansleven (waar William zich regelmatig instort) de geruchten rond over potenrammers – weer een ander soort gevaar.
En nog een lijn: William is bevriend geraakt met de bejaarde aristocraat Charles, die iemand zoekt om zijn biografie te schrijven en daarvoor William op het oog heeft. Het is deze lijn die qua plot de belangrijkste wordt. Gaandeweg krijgt William het vermoeden dat Charles iets in de zin heeft, dat misschien wel helemaal niet gunstig voor hem is. Inderdaad blijkt Charles bezig met een ingewikkelde wraakneming. Hij is ooit in de gevangenis beland door een felle anti-homocampagne, geleid door Williams grootvader, een opportunistische politicus. William komt daar achter omdat Charles hem de dagboeken laat lezen die hij in de cel schreef. Hij leeft mee met Charles, voor wie de ervaring traumatisch was, voelt zich ook een beetje in het ootje genomen en gaat vragen stellen bij de eigen relatie tot zijn grootvader. Bovendien verliest hij zijn niets-aan-de-hand onverschilligheid over politiek en de positie van ´de homo´ in de maatschappij.
Dat thema was al aangezwengeld omdat hij zelf inmiddels onzacht met anti-homogeweld heeft kennisgemaakt, en ook omdat zijn vriend James, de seksloze, eindelijk eens wordt verleid... maar direct ook opgepakt want de verleider blijkt een politieman, met, opnieuw, een anti-homo-agenda. Deze ethische lijn die inde loop van de roman sterker wordt, wordt nergens preachy of al te nadrukkelijk. Het is een mooi tegenwicht voor de esthetische en ongecensureerd zinnelijke kanten van de roman. En misschien laat het ook zien hoe in een luchtig en zelfverzekerd leven zich toch fluisterend en sijpelend allerlei dreigingen doen voelen. ( )