Een jonge Engelse trouwt in de 19e eeuw met een Quaker en raakt betrokken bij een organisatie die gevluchte slaven helpt ontsnappen

De laatste vluchtelinge door Tracy Chevalier

Honor Bright emigreert in 1850 samen met haar zusje naar Ohio. Honor is een Brits Quaker meisje en ze is nog nooit ver van huis geweest. De overtocht naar Amerika is dan ook al een enorm avontuur an sich, zeker omdat Honor continu zeeziek is…

Haar zus Grace zou gaan trouwen met Adam, een Vriend die ze kennen uit hun geboortestreek. Honor komt mee omdat ze de vernedering van haar afgesprongen verloving met Samuel niet kan dragen.

Beide zussen zijn dus op weg naar een nieuw leven, maar snel blijkt dat alles anders zal verlopen dan ze hadden gepland.
Het 19de eeuwse Amerika blijkt een heel ander land te zijn dan het ze hadden gedacht. Veel harder, droger, rechtlijniger, nieuwer,… Het weer is er anders, de straten, het eten, het quilten, … Zelfs de dingen die hetzelfde zijn blijken toch anders te zijn.

Het land is verdeeld door de slavernij, het Noorden waar Honor terechtkomt is in theorie tegen slavernij maar in de praktijk lijkt het toch wat anders te liggen.

Honor komt terecht bij Belle in de hoedenwinkel. Belle is geen Quaker maar toch ontstaat er een vriendschap tussen beide vrouwen. Het enige minpuntje aan Belle blijkt haar broer Donovan, die op slaven jaagt en wel een oogje op Honor blijkt te hebben.

Het boek komt traag op gang en Honor lijkt een grijze muis te zijn. (Ik had ook nog niet echt een idee wat Quakers juist waren en quilten is mijn ding niet.)
Maar al snel komt Honor tot leven, vooral in haar brieven aan haar vriendin Biddy. Ze komt niet alleen voor ons lezers tot leven maar ontwaakt ook echt, begint daar in Amerika pas echt aan haar leven. Ver weg van thuis en haar ouders, de Vrienden en alles wat ze kent, ontdekt ze pas wie ze echt is. Ze past niet meer in het vakje van vroeger en moet zelf op zoek naar houvast en binding.

Omdat er voor vrouwen in die tijd eigenlijk geen ander keuze was dan trouwen, trouwt ze met Jack Haymaker. (Als wij al eens klagen over onze schoonmoeder, in die tijd was het veel erger: je moest er bij gaan wonen.)
Als er gevluchte slaven langs hun boerderij komen begint de gewetensstrijd voor Honor pas echt. Blijft ze trouw aan zichzelf en aan hoe zij het Quaker-zijn ziet of respecteert ze de angst van haar schoonfamilie…

Honor blijkt een moedige, wijze vrouw te zijn. Die door de vriendschap met Belle en Mrs. Reed nog wijzer wordt.
Van haar heb ik geleerd dat trouw zijn en blijven aan jezelf soms betekent dat je, ondanks het feit dat er niets is waar je voor kan kiezen, toch tegen iets kan kiezen. Dat je gewoon de moed moet hebben om weg te gaan, ook al weet je niet hoe en waarheen.
Ik leerde van Mrs. Reed dat niemand er iets aan heeft als je je blind opoffert aan je idealen. Je moet beseffen dat er een groot verschil is tussen ergens van weglopen en ergens naartoe lopen.
En van Belle leerde ik dat je je ogen moet openhouden en op zoek moet gaan naar de dingen die wel fijn zijn, al zijn ze nog zo klein als verse maïs en ahornsiroop. ( )