Dochter gaat een week met vakantie. Voor de ouders betekent dat heel wat, en er verandert iets thuis in die week... ( )

Leeuwerik is de koosnaam van de vrijgezelledochter van een wat ouder Hongaars echtpaar. Ze zorgt uitstekend voor haar ouders, doet het huishouden en kookt heerlijk. Haar ouders op hun beurt doen hun best om haar gelukkig te maken. Ze hebben de hoop voor een geschikte partner voor Leeuwerik opgegeven.
De aangename huiselijke routine van het drietal wordt onderbroken wanneer Leeuwerik voor het eerst in haar leven een week doorbrengt bij familie op het platteland. Aanvankelijk hebben haar ouders daar veel moeite mee, maar al snel voelt de afwezigheid van hun oogappel als een bevrijding. Het echtpaar bloeit op. Ze komen weer onder de mensen en genieten van de vele afleidingen die het stadje te bieden heeft.
Bij Leeuweriks thuiskomst lijkt het oude leven terug te keren, maar de lezer weet dat de onderlinge verhoudingen na deze zomer nooit meer dezelfde zullen zijn. De ouders bekijken de terugkerende Leeuwerik met andere ogen, niet de vertrouwde kind-ouder blik, en realiseren zich meewarig de beperkte kansen van dit sociaal niet vaardige en niet geaccepteerde lelijke meisje, Leeuwerik op haar beurt weet dat haar kansen op warmte en geluk buiten het gezinnetje onbestaande zijn. Beide partijen proberen mekaar te sparen en hangen een vrolijk verhaal op over hun wederwaren, een schone schijn die schrijnende treurigheid verdoezelt.

De auteur van dit tijdloze verhaal is een van de grootste Hongaarse schrijvers van de twintigste eeuw (1885-1936) ( )