Als doctorandus bedrijfseconomie heb ik ook onderwijs gekregen over de rationaliteit achter de (economische) beslissingen die elk mens zou hebben. Afwegingen worden keurig op nut gewaardeerd, en alles is terug te voeren op de ratio, althans in de bijbehorende modellen met keurige krommen, wiskundige formules en eenvoudige beslisbomen. Zo ongeveer aan de andere kant van het spectrum staat de chaostheorie, in het midden opereert MIT professor Dan Ariely. Na diepgaande beschouwingen toen hij na ernstige brandwonden zelf met de zin van het leven, observaties van de omgeving, en dergelijke geconfronteerd werd, is het boek Predictably Irrational geboren. Ariely toont op basis van diverse onderzoeken, dat de mens allerminst zuiver rationeel handelt, maar dat zijn irrationele gedragingen zeer goed voorspelbaar zijn. De experimenten tonen gevoel voor humor, illustreren alledaagse beslissingen en uitkomsten. Zo blijken we bij seksuele opwinding onze moraal behoorlijk naar beneden bij te stellen, komen we bij 'gratis' aanbiedingen, zeker in combinatie-aanbiedingen al snel in de verleiding toe te happen, en is wetenschappelijk aan te tonen dat een ethiek als de 10 geboden of de ambtseed ons herinnert aan hoe het zou moeten, en direct ons besluitvormingsproces beïnvloedt. Cash stelen vinden we moeilijker dan andere zaken onttrekken aan bijvoorbeeld de baas, het congres of de directe omgeving. Da's even slikken voor producenten, marketeers, ouders, winkeliers, mensen die het niet zo hebben met normen & waarden, verstokte theoretici die nog teveel waarde hechten aan de rationaliteit van de mens. Ariely schrijft vermakelijk en Predictably Irrational houdt je een spiegel voor. Op www.predictablyirrational.com vind je meer achtergrondinformatie. Amazon vertoont videoboodschappen van de auteur. ( )