Dit zijn duidelijk geen verhaaltjes voor het slapengaan. Babel geeft impressies van de Russisch-Poolse oorlog in 1920, bij het prille begin van de Sovjet-Unie. Hij doet dat (meestal) door de ogen van een intellectueel die meegaat in het gezelschap van grofgebekte en brutale kozakken, altijd al de schrik van de Russische legers. In diverse episodes wordt de gruwelijkheid van de oorlog in de verf gezet, soms via heel directe beschrijvingen van willekeurige slachtingen, soms indirect, maar daarom niet minder doeltreffend. Er zit ook een duidelijke sociale ondertoon in, met tirades tegen landheren, aandoenlijke verhalen van verdrukte kleine mensen en verwijzingen naar Lenin en Trotski.
Maar deze verhalenbundel is niet zomaar documentair-historisch interessant. Af en toe zitten er episodes in die nogal surrealistisch aandoen, en regelmatig wordt ook gefocust op joodse gemeenschappen en figuren, met een dromerige ondertoon. Om maar te zeggen dat dit geen gewone lectuur is. Er zitten zeker korte pareltjes tussen, maar veel te dikwijls naar mijn zin gaat Babel zich te buiten aan exuberante beschrijvingen en een nogal klungelig aandoende stijl, al kan dat ook aan de vertaling liggen. Neen, ik ben niet helemaal mee met de Babel-adoratie. ( )