Een recente Le Carre,, maar een goede: niet te ingewikkeld of onbegrijpelijk, niet te pretentieus maar vrij sober met impliciete, scherpe kritiek op het vermarkten van alles, ook oorlog, de te intieme samenwerking UK / VS, de hypocrisie en machtswellust van Blair's New Labour. Geinspireerd door Assange en Snowdon (die niet genoemd worden). Moraal: de geheime dienst en de regering winnen altijd en maken of breken het individu / de klokkenluiider, die hoogstens een morele overwinning kan behalen. ( )

Het hoogtepunt van zijn carrière, samenvallend met de Koude Oorlog, is misschien achter de rug, maar de Russen werden intussen met gemak vervangen door een modernere bedreiging: gewetenloze terroristen. Niet dat er daar veel van opduiken in Een broze waarheid. Le Carré richt zijn pijlen eerder op degenen die menen dat alles gerechtvaardigd is in de war on terrorism. De ultra-geheime operaties, de privé-legers, het gebrek aan verantwoording.
Volledige bespreking via http://wraakvandedodo.blogspot.be/2013/07/john-le-carre-een-broze-waarheid.html ( )

"'Ouderwets' Le Carré verhaal waarin twee hoofdpersonen (Toby en Kit, eigenlijk meer soort anti-helden) de ware toedracht boven tafel proberen te krijgen van een clandestiene operatie uitgevoerd in directe opdracht van een minister ten tijde van de Blair-regering. Niet superspannend, maar wel weer erg goed geschreven. En met de nodige maatschappijkritiek." ( )