Achter dit ogenschijnlijk simpele verhaaltje (je leest het op 1 wat langere trein rit – pun intended) steken toch wel behoorlijk wat levensvragen: hebben gebeurtenissen van lang geleden nog altijd invloed op ons leven, hoe kunnen negatieve ervaringen een mensenleven veranderen, welk een diversiteit aan ervaringen bouwen mensen op 25 jaar tijd op, wat is succes hebben als je in de middelbare leeftijd bent gekomen, kan je je leven plots helemaal over een andere boeg gooien, enz. Dat is niet min. En het is de verdienste van Blondel dat hij dit allemaal verpakt heeft in een verhaaltje waarin 2 mensen die ooit een korte relatie hadden, elkaar 25 jaar na datum toevallig tegenover elkaar zitten in een trein, elkaar herkennen maar niks durven zeggen, en heel die tijd hun leven aan zich voorbij zien komen en wat er toen en sindsdien gebeurd is evalueren. Knap gedaan, al blijft het noodzakelijk wat aan de oppervlakte, en is het einde redelijk voorspelbaar. ( )