De twee graphic novel series The Unwritten en Fables kruizen stevig elkaars pad in dit officieel negende deel van The Unwritten. Fables, de creatie van Bill Willingham en Mark Buckingham, volg ik al vele jaren met heel veel plezier en was dan ook zeer verrast dat op de laatste bladzijde van The Unwritten, deel 8, daar de voor mij zo bekende Fables aan te treffen. Maanden heb ik uitgekeken naar dit negende deel om er achter te komen hoe ze twee werelden uit deze twee series zouden doen samenkomen en hoe deze combinatie dan uit zou pakken.

Ik kan gelijk wel verklappen dat ik absoluut niet teleurgesteld ben. Fans van de beide series komen volledig aan hun trekken. Of lezers die niet bekend zijn met Fables het ook zo kunnen waarderen, is voor mij als Fable-fan niet meer objectief in te schatten. In ieder geval is het voor de fan absoluut van meerwaarde omdat de vele personages en hun geschiedenis zo vertrouwd zijn waardoor de gebeurtenissen een emotioneel intensere lading hebben.

Mooi vind ik hoe de personages uit de verschillende series elkaar ook laten weten dat ze niet uit dezelfde wereld komen en daar juist een issue van maken. Nu is The Unwritten de hele serie lang al zeer sterk in het praten op meta-niveau over zijn eigen verhaal. Door dit in combinatie met een andere graphic novel te zien, wordt het gegeven dat alles een verhaal is, nog steviger neergezet.

Terwijl ik aan het lezen was, werd ik steeds nieuwsgieriger hoe ze dit deel gingen laten aflopen. Immers hierna zouden de twee series wel weer hun eigen weg gaan. Hoe zouden ze dit kunnen laten werken zonder dat de Fables-lezers deze Unwritten als verplichte kost erbij zou moeten nemen en de The Unwritten-lezers serieus genomen zouden worden? Zonder dat ik iets van het einde wil weggeven, wil ik alleen zeggen dat ze er prachtig in geslaagd zijn om tot een bevredigende oplossing te komen waarna nu de twee series weer zonder elkaar verder kunnen. Een bijzonder creatieve samenwerking. ( )