De wetenschap evolueert voortdurend. En maar goed ook. Maar dat maakt ook dat als je als leek wat wil bijblijven regelmatig een overzichtsboek moet doornemen. De laatste decennia gaan heel wat van die boeken over de aanhoudende pogingen van wetenschappers om de algemene relativiteitstheorie (over het heel grote) te verenigen met de theorie van de quantummechanica (over het heel kleine). En niet al die pogingen blijken even veel belovend of werden intussen al door experimenten weerlegd. Zo zul je hier weinig of niets lezen over snaartheorie of over de M-theorie. Rovelli neemt de lezer eerst nog eens mee doorheen de evolutie van de fysica met een voorliefde om vele zaken terug te koppelen aan de Griekse filosoof Democritus. Zo krijg je hier dus nog eens op een drafje de Newtoniaanse kijk op de wereld, Einsteins speciale en algemene relativiteitstheorie en daarna de quantummechanica met coryfeeën als Bohr, Heisenberg en Dirac gepresenteerd. En als je daarover al eens wat hebt gelezen, hoeft dat geen bezwaar te zijn. Rovelli vertelt alles toch weer iets anders dan anderen dat al deden, en dat is voor de lezer enkel een verrijking. In het tweede deel van dit boek schuift Rovelli dan de quantumzwaartekracht en lusquantumzwaartekracht naar voor als poging om de algemene relativiteitstheorie en de quantummechania samen te brengen, om daarna te eindigen met enkele speculatieve, nog weinig onderzochte ideeën (o.a. over thermische tijd).
Doorheen de evolutie van de fysica verandert ook telkens ons beeld van de wereld. Op dit moment is het "een wereld die niet in de ruimte bestaat en niet in de tijd evolueert. Een wereld die alleen uit quantumvelden in interactie bestaat, waarin het wemelen van de quanten in een dicht web van wederzijdse interacties ruimte, tijd, deeltjes, golven en licht genereert" (p. 235) Wil je begrijpen wat deze zin wil zeggen, neem dit boek dan ter hand en ga mee op een bevreemdende reis doorheen wat toch onze wereld is. ( )