Schitterend kortverhaal over een ischiaslijder die komt kuren in Baden. Zeer humoristisch ( )

Herman Hesse wordt oud en heeft last van jicht. Hij laat zich gedurende een aantal weken in een kuuroord behandelen en wordt sterk tegen zijn zin geconfronteerd met luxe en vervlakking, wat hem tegen de spiritueel gedisciplineerde borst stoot.
Het boek is opgevat als een soort dagboek. Feiten, en de bedenkingen die daaruit volgen. Zo voelt de schrijver zich met de dag vadsiger worden. Waar hij vroeger dagelijks "gymnastiek" en zekere spirituele oefeningen deed laat hij die nu vallen om zich te amuseren met flutmuziek van flutorkestjes die de rijke patienten "verstrooien". Voor H.H. een woord met een zéer negatieve bijklank.
De schrijver ergert zich aan de "verstrooiing" die het dagblad en de cinema biedt, boven de kwaliteit van het boek, het gericht nadenken. Er was nog geen sprake van televisie, computerspelletjes of internet.
Zeer mooi beschreven, Herman Hesse op zijn best, is de manier waarop hij zichzelf weer uit de put helpt.
Daarom een aanrader voor wie zich weleens ergert aan de banaliteit van de wereld. Om ervan te genieten is het wèl nodig te relativeren en de zaken in hun eigen tijd te zien. ( )