Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
In this lyrical, unsentimental, and compelling memoir, the son of a black African father and a white American mother searches for a workable meaning to his life as a black American. It begins in New York, where Barack Obama learns that his father, a figure he knows more as a myth than as a man has been killed in a car accident. This sudden death inspires an emotional odyssey, first to a small town in Kansas, from which he retraces the migration of his mother's family to Hawaii, and then to Kenya, where he meets the African side of his family, confronts the bitter truth of his father's life, and at last reconciles his divided inheritance.… (meer)
whitewavedarling: While these works may be in regard to entirely different cultures and nations, and one of fiction while the other is nonfiction, both are literary coming-of-age tales that are not only beautiful written, but relevant to today's issues and diversity, and memorable for their tales and messages.… (meer)
Ik bewonder Barack Obama zeer en was benieuwd naar deze vroege autobiografie, die al geschreven is voordat Obama president van de Verenigde Staten werd. Maar helaas, ik kwam hier niet doorheen. Het is het verhaal van iemand die zichzelf misschien iets te interessant vindt en eindeloos uitweidt over details uit zijn leven. Een goede eindredacteur was wenselijk geweest, iemand die het een en ander had geschrapt vooral!
Het eerste deel van het boek, dat over Baracks jeugd gaat vond ik wél interessant. Hij beschrijft o.a. de relatie tussen zijn ouders en hoe hij als donkere jongen opgroeide in Hawaii en later in Indonesië. Zijn vader vertrok al vroeg uit zijn leven, dus Barack en ook zijn half-Indonesische zusje groeiden op in een witte familie (die van zijn moeder). Door dit gegeven ging hij buiten de deur op zoek naar zijn identiteit en vond die in de zwarte gemeenschap. Dat is op zich een boeiend gegeven, aangezien Barack met zijn witte Amerikaanse moeder en zijn Keniaanse vader de (slavernij)geschiedenis van de zwarte Amerikaanse gemeenschap niet echt deelt. Dat buitenstaanders hem zien als een zwart persoon heeft hij blijkbaar helemaal geïnternaliseerd, zodanig dat hij zichzelf daarmee vereenzelvigt. En juist datgene wat hem uniek maakt lijkt te vergeten? Dat is dan meteen het nadeel van autobiografieën, dat er weinig zelfreflectie in zit en dit soort vragen onbeantwoord blijft.
En dan komt het deel waarin Barack in Chicago gaat wonen en zich bezig wil gaan houden met een soort van opbouwwerk in de arme en zwarte gemeenschappen daar. Niets ten nadele van het werk dat hij doet en de doelen die hij wil bereiken, maar het boek wordt op dat punt volslagen onleesbaar. Het is een aaneenschakeling van "namedropping" en borstklopperij, over wie hij allemaal toch wel ontmoette en wat hij toch allemaal zo fantastisch voor elkaar kreeg. Ik heb me er zo'n 50 pagina's doorheen geworsteld tot ik mij realiseerde dat dit mij totaal niet boeide. Toen heb ik het boek weggelegd.
Ik hoop dat er op een dag een goede schrijver opstaat die een mooie compacte biografie over Obama zal schrijven. Dan waag ik me met liefde nog eens aan zo een inkijkje in zijn leven. ( )
Zeer indrukwekkend boek. Geschreven in de tijd voordat hij de politiek inging, ca 1994, voordat hij rechten ging studeren op Harvard. Het beschrijft zijn familie, zijn opgroeien in Indonesie en Hawaii, zijn opvoeding, onzekerheden, zijn tijd in New York en zijn tijd in Chicago. Het laatste deel van dit boek beschrijft zijn verblijf bij zijn familie in Kenia.
Het is een persoonlijk boek en Obama kan schrijven, zoveel is wel duidelijk. Het geeft een groot inzicht in hem als persoon en is des te indrukwekkender omdat je weet wat erna met hem gebeurd is. Als je dit boek gelezen hebt, is het echt ongelofelijk dat hij president van de VS is geworden. Een aanraderl! ( )
All men live in the shadow of their fathers -- the more distant the father, the deeper the shadow. Barack Obama describes his confrontation with this shadow in his provocative autobiography, "Dreams From My Father," and he also persuasively describes the phenomenon of belonging to two different worlds, and thus belonging to neither.
"typical of men of his generation, ...who embraced the notion of freedom and individualism and the open road without always knowing its price, ... prone, in the end, to disappointment."(description of his grandfather, p.16)
Laatste woorden
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
And for that moment, at least, I felt like the luckiest man alive.
In this lyrical, unsentimental, and compelling memoir, the son of a black African father and a white American mother searches for a workable meaning to his life as a black American. It begins in New York, where Barack Obama learns that his father, a figure he knows more as a myth than as a man has been killed in a car accident. This sudden death inspires an emotional odyssey, first to a small town in Kansas, from which he retraces the migration of his mother's family to Hawaii, and then to Kenya, where he meets the African side of his family, confronts the bitter truth of his father's life, and at last reconciles his divided inheritance.
)
)
Google Books — Bezig met laden...
(3.92)
1
Het eerste deel van het boek, dat over Baracks jeugd gaat vond ik wél interessant. Hij beschrijft o.a. de relatie tussen zijn ouders en hoe hij als donkere jongen opgroeide in Hawaii en later in Indonesië. Zijn vader vertrok al vroeg uit zijn leven, dus Barack en ook zijn half-Indonesische zusje groeiden op in een witte familie (die van zijn moeder). Door dit gegeven ging hij buiten de deur op zoek naar zijn identiteit en vond die in de zwarte gemeenschap. Dat is op zich een boeiend gegeven, aangezien Barack met zijn witte Amerikaanse moeder en zijn Keniaanse vader de (slavernij)geschiedenis van de zwarte Amerikaanse gemeenschap niet echt deelt. Dat buitenstaanders hem zien als een zwart persoon heeft hij blijkbaar helemaal geïnternaliseerd, zodanig dat hij zichzelf daarmee vereenzelvigt. En juist datgene wat hem uniek maakt lijkt te vergeten? Dat is dan meteen het nadeel van autobiografieën, dat er weinig zelfreflectie in zit en dit soort vragen onbeantwoord blijft.
En dan komt het deel waarin Barack in Chicago gaat wonen en zich bezig wil gaan houden met een soort van opbouwwerk in de arme en zwarte gemeenschappen daar. Niets ten nadele van het werk dat hij doet en de doelen die hij wil bereiken, maar het boek wordt op dat punt volslagen onleesbaar. Het is een aaneenschakeling van "namedropping" en borstklopperij, over wie hij allemaal toch wel ontmoette en wat hij toch allemaal zo fantastisch voor elkaar kreeg. Ik heb me er zo'n 50 pagina's doorheen geworsteld tot ik mij realiseerde dat dit mij totaal niet boeide. Toen heb ik het boek weggelegd.
Ik hoop dat er op een dag een goede schrijver opstaat die een mooie compacte biografie over Obama zal schrijven. Dan waag ik me met liefde nog eens aan zo een inkijkje in zijn leven. (