Het Nulnummer leest vrij vlot en snel maar ik merk dat het moeilijk is om meer diepgaande positieve elementen uit dit boek in de aandacht te brengen. Nadat ik het laatste blad had omgeslagen, bleef ik met de vraag zitten wat Eco eigenlijk voor ogen had toen hij dit boek heeft geschreven. Zelf kom ik daar niet meteen uit. Daarvoor bleef het voor mij wat al te oppervlakkig en déjà vu. Ik wil best nog een andere Eco lezen want heel wat van zijn vorige, meer doorwrochte boeken wisten mij erg te bekoren. Maar dit niet. ( )

In deze bespreking kan ik mij vinden... http://cobra.canvas.be/cm/cobra/boek/boek-recensie/1.2259240 :
"Het nulnummer is nergens spannend, gewaagd of pakkend. Van iemand met de status van Eco mag je meer verwachten." ( )

Overgenomen van de uitgeverij: "Plaats van handeling is Milaan, 1992, twee jaar voor de eerste verkiezingsoverwinning van Silvio Berlusconi. Een groep journalisten is bezig voor een nieuwe krant een aantal nulnummers te schrijven waarin gebeurtenissen uit het nabije, roerige verleden van Italië worden gepresenteerd als 'nieuws' en van commentaar worden voorzien. In hun zoektocht naar onderwerpen komen ze met de meest onwaarschijnlijke - maar altijd mogelijke - verhalen op de proppen. Een van die verhalen betreft de Italiaanse dictator Benito Mussolini. Is hij aan het einde van de oorlog wel echt vermoord? Of is dat een leugen, en was hij wellicht de dieper liggende oorzaak van alle ellende in het naoorlogse Italië, zoals de moorden op politicus Aldo Moro en onderzoeksrechter Giovanni Falcone, de mysteries rond de vrijmetselaarsloge P2, de smeergeldschandalen, en wat dies meer zij? In alle rust bereidt de redactie de eerste nulnummers voor - totdat er een dode valt.
Umberto Eco schetst een indringend, bij vlagen buitengewoon geestig, maar vooral ontluisterend beeld van Italië en de Italiaanse journalistiek.
Het nulnummer is een spannende roman over een bittere en groteske episode, gebaseerd op ware gebeurtenissen, tegen de achtergrond van de opkomst van een van de meest megalomane politici van deze tijd." ( )

Soms tamelijk ingewikkeld, maar wel enkele interessante ideeën, bv. over nieuws.

Andere ideeën/recensies:

Peter Heirman: https://peterheirman.wordpress.com/2015/06/09/boek-het-nulnummer-umberto-eco/

The New York Times: http://www.nytimes.com/2015/11/22/books/review/umberto-ecos-numero-zero.html?par...

Winstonsdad's Blog: https://winstonsdad.wordpress.com/2016/02/25/numero-zero-by-umberto-eco/ ( )

De media dansen te veel naar de pijpen van hun eigenaar, zo luidt de stelling van Eco, al legt hij het er iets te dik op om veel effect te sorteren. Bovendien verdwijnt de boodschap naar de achtergrond door een grote complottheorie, die begint met de vermeende dood van Mussolini en eindigt met alles wat een halve eeuw lang fout liep in Italië. Eco toont zich zoals gewoonlijk zeer belezen, maar loopt jammer genoeg zijn doel voorbij.
Volledige bespreking via http://wraakvandedodo.blogspot.be/2015/04/umberto-eco-het-nulnummer.html ( )