Klik op een omslag om naar Google Boeken te gaan.
|
Bezig met laden... Eileendoor Ottessa Moshfegh
  
Booker Prize (97) Books Read in 2017 (72) Books Read in 2016 (109) » 18 meer Books Read in 2023 (240) Diverse Horror (13) Contemporary Fiction (66) Best Noir Fiction (128) Female Protagonist (822) Reading 2016 (5) sad girl books (39) Bezig met laden...
 Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden. Op dit moment geen Discussie gesprekken over dit boek.  jwi61 | Aug 11, 2019 |   Eileen Dunlop is 24 en in die tijd (vroege jaren zestig) al een oude vrijster. Ze woont samen met haar alcoholistische vader in stad X, nabij Boston. Overdag werkt ze in Moorehead, een jeugdgevangenis, en ’s avonds en ’s nachts zorgt ze in min of meerdere mate voor haar vader. Eileen is eenzaam, bang en boos en droomt er al jaren van om haar uitzichtloze leven achter zich te laten maar blijft in een eindeloze sleur hangen. Ze is geobsedeerd bezig met haar voorkomen: stink ik niet, ben ik niet te dik, ruikt iemand dat ik mijn menstruatie heb? Tegenstrijdig genoeg doucht ze zich amper en leeft ze in een huis dat meer lijkt op een stort dan een thuis. Ze is continue bezig met alles en iedereen te observeren en te overdenken, en net dat maakt dat ze eigenlijk buiten de wereld lijkt te staan. Haar vader is gemeen en opvliegend maar nooit echt agressief. Haar moeder is gestorven en vrienden heeft ze niet. Het eerste deel van dit boek is dan ook donker en deprimerend, net als Eileen’s leven. Maar tussen de lijntjes door merk je op dat Eileen diep vanbinnen bruist van het leven en de goesting, dat ze enkel de juiste omstandigheden nodig heeft om iets van haar leven te maken, om te kunnen ‘ontsnappen.’ Als Rebecca wordt aangenomen op Moorehead schijnt er plots een licht over Eileen’s leven en over de pagina’s van dit boek. (Je gunt het haar zo.) Haar vroegere eenzaamheid slaat om in een onbegrensde toewijding aan Rebecca, wat dan weer resulteert in medeplichtigheid aan een misdrijf. Het verrassende einde kon mij wel bekoren, voor anderen is het misschien enigszins teleurstellend, maar dat hangt dan weer af van je eigen ingesteldheid. Lees en oordeel zelf… (  ) Els04 | Apr 13, 2017 |
Excess drives the descriptions. It is as if Moshfegh has grasped the fact that few things excite modern publishers more than the grotesque and an author daring to be offensive. As a bottom-scratching, finger-sniffing, no hand-washing creation, Eileen never becomes more than a disgusting, impersonal caricature caught up in her fascination with her self-loathing: “Having to breathe was an embarrassment in itself. This was the kind of girl I was.” Well-reviewed in the US, Eileen reveals a great deal about the gimmicky quest for the next big thing which often turns out, as it does here, to be far less worthy of attention than yesterday’s superior offerings. Eileen could have stepped out of Flannery O'Connor or Shirley Jackson. Wonderfully horrible Humbert Humbert also comes to mind. Eileen may be "unfit for the world," but I was pulling for her. I wanted her to escape the prison of life with father, wished that her dreams of fleeing to New York might come true. Eileen is a coming-of age novel about a formidable, yet flawed young woman. The norms of society disgust and seduce her at the same time. There is a sweetly sinister humor in Moshfegh's prose.  Moshfegh, whose novella, “McGlue,” was published last year, writes beautiful sentences. One after the other they unwind — playful, shocking, wise, morbid, witty, searingly sharp. The beginning of this novel is so impressive, so controlled yet whimsical, fresh and thrilling, you feel she can do anything....But for this reader, the thrill is the language. It is sentences like this: “The terrain of my face was heavy with soft, rumbling acne scars blurring whatever delight or madness lay beneath that cold and deadly New England exterior.”...Rebecca and her motivations, once we learn them, feel pasted in from another book. They do not square with the universe Moshfegh so meticulously created in the first part of the novel...The real excitement toward the end is watching Eileen come into a position of authority for the first time in her life. It’s hard to imagine the terrible, drunken, addled father who visited the toilet with a handgun ever tolerating Eileen’s “blabbering on about my ideas, regurgitating barely read synopses from the backs of books … talking about how I felt about myself, life, the times in which we lived”. The bad thing that is eventually revealed, and the bad thing that happens as a consequence, don’t quite live up to the atmospheric badness with which the novel draws along the reader. But there is something satisfyingly unsettling about the novel – the awfulness of Eileen’s life crackles throughout the air of X-Ville like static electricity, ready to discharge in some unlikely place or upon some unlikely person. And when it does, when the bell jar lifts, our heroine “open to the circulating air” and finally free, we can’t help but feel the slightest bit glad. PrijzenOnderscheidingenErelijsten
Dreaming of life in the city while caring for her alcoholic father and working in a 1960s boys' prison, a disturbed young woman is manipulated into committing a psychologically charged crime during the holiday season. Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden. |
Actuele discussiesGeenPopulaire omslagen
 Google Books — Bezig met laden...GenresDewey Decimale Classificatie (DDC)813.6Literature English (North America) American fiction 21st CenturyLC-classificatieWaarderingGemiddelde: (3.47)
Ben jij dit?Word een LibraryThing Auteur. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3
Het verhaal is virtuoos geschreven met een uitzinnige woordenweelde - het is een plezier om van een dergelijk talent te genieten.
Het verhaal is er geen om vrolijk van te worden. Het sleept ook redelijk lang aan om tot iets van een doel te komen.
Helaas vind ik de uiteindelijke apotheose een teleurstelling.
Nominatie was terecht. Dat ze het niet gehaald heeft, is duidelijk eens je het boek uit hebt. (