Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
From the Nobel Prize-winning author of My Century and The Tin Drum, a novel of broad historical proportions set in Berlin during the years of German reunification. Two old men roam through Berlin observing life in the former German Democratic Republic after the fall of the Wall in 1989. Theo Wuttke, a former East German functionary, is a keen observer and a gifted speaker. Ludwig Hoftaller is a mid-level spy whose loyalties shift with each new regime. Together, both men see what the future is bringing as they try to save what they can from the past and understand the meaning of being German. A complex and challenging exploration of what Germany's reunification will mean-for Germans, for Europe, and for the world-Too Far Afield is a masterwork from one of Europe's greatest writers. Written with the wit, fantasy, literary erudition, and political acerbity for which Grass is celebrated, it is a deeply human story laced with pain and humor in equal measure.… (meer)
"Maar bovenal bewonder ik het prachtige langzame ritme van dit boek, het rustige ritme van het dagelijkse leven in de vroegere DDR. En dat eeuwig praten, dat naar én Fontane én naar Oost-Duitse gewoonten verwijst - ach, die eindeloze middagen en avonden in keukens en ouderwetse, een beetje afgetrapte salons. Het zijn literaire methodes die Grass gebruikt om zich solidair te verklaren met de Ossi, om duidelijk te maken wat zich in de ziel van de Ossi afspeelde in die woelige dagen en maanden rond de val van de muur."
"Harry Mulisch heeft gezegd dat de Duitse kritiek op "Ein weites Feld" voor dertig procent literair was, de rest was een politieke afrekening. Je kon het zien aankomen." Reich - Ranicki was ook woest op dit boek... dat verraadde een cover van 'der Spiegel' althans...De Duitse lteratuurpaus kon zijn afkeer ook niet verhelen van het feit dat de adolescent Grass ooit nog kortstondig lid was geweest van de Waffen-SS, iets wat geheel begrijpelijk aanvoelt als men Reich-Ranickis leven eens naast dat van Grass legt....
Ook ik vond dit een heerlijk boek. Het is een groots boek, vol wijsheid over die hoop verwrongen schroot die de Duitse geschiedenis nu eenmaal was, een boek vol mededogen met de verliezer - zijn naam was Ossi - wat die ook uitgespookt mag hebben in zijn niet meer bestaande land. De plaats van de verliezer, daar moeten wij steeds, denk ik tenminste, de schrijver vinden die zijn werk ernstig opvat."
Bovengenoemde, door mijn luim licht aangepaste drie citaten, plukte ik uit het korte essay (2 blz.) van Geert van Istendael, getiteld "Meesterlijke nestbevuiling" dat gepubliceerd werd in het NWT (1997 - nr.1 - pag.74-76). Een informatief verhelderend en mooi geschreven complement op Grass' magistrale boek.
Ook ik vond "Ein weites Feld" een fenomenaal boek, ik las het in 2005. Het is bijzonder knap geconstrueerd, zowel naar inhoud als naar stijl. Eenmaal je je doorheen de typische dichtheid van Grass' exuberante pennenstrepen hebt weten te worstelen, laat het boek je nooit meer los. Bijgevolg verschafte dit monumentale literaire 'Gesamtkunstwerk' mij oeverloos veel leesplezier, ook al omdat het ononderbroken een unieke combinatie van pragmatisme en mededogen uitstraalt. Alleen in 'de bot' overtreft Grass zichzelf nog wat humor betreft, hoewel in dat boek veeleer heel subtiel het feminisme op de korrel wordt genomen vanuit een masculien vissenstandpunt aan de hand van uiterst grappige kasjoebische kookkunsten uit de streek van Dantzig.... Een gebied zonder eind reflecteert veeleer over het 'reine politische', is opnieuw doortrokken van Grassiaans gekeuvel, dat nooit vrijblijvend is, maar toch altijd hoogst amusant blijft....Desondanks werd Fonti nooit verlost van zijn godsgrauwe slagschaduw, zijn meesterlijke ex-IM, die hem overal chapperoneerde, tot in de luchtverplaatsingen van de paternosterlift toe........ dank! ( )
Informatie afkomstig uit de Duitse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Wir vom Archiv nannten ihn Fonty; nein, viele die ihm über den Weg liefen, sagten: "Na, Fonty, wieder mal Post von Friedlaender? Und wie gehts dem Fräulein Tochter? Überall wird von Metes Hochzeit gemunkelt, nicht nur auf dem Prenzlberg. Ist da was dran, Fonty?" Selbst sein Tagundnachtschatten rief: "Aber nein, Fonty! Das war Jahre vor den revolutionären Umtrieben, als Sie Ihren Tunnelbrüdern bei Funzellicht was Schottisches, ne Ballade geboten haben..."
Citaten
Informatie afkomstig uit de Duitse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Stimmt, lieber Freundlich. Höre und akzeptiere Ihren Einwand 48 und 53, im März und Juni gab es Tote; diesmal ging es unblutig zu. "Sanfte Revolution" war das Wort. Aber nur deshalb floß kein Blut, weil die Arbeiter- und Bauernmacht nicht mehr Staat sein wollte, vielmehr beschloss, in dem anderen aufzugehen, auf dass wir nun mit dem vergößerten Weststaat - dank unserer Mitgift, dem Knacks in der Biographie - zur Last fallen werden, bis der an sich selbst gescheiterte Kommunismus seinen Zwillingsbruder, den jetzt noch vital auftrumpfenden Kapitalismus, gleichfalls in die Grube gezogen haben wird.
Laatste woorden
Informatie afkomstig uit de Duitse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Wir lasen: "Mit ein wenig Glück erleben wir uns in kolossal menschenleerer Gegend. La petite trägt mir auf, das Archiv zu grüßen, ein Wunsch, dem ich gern nachkomme. Wir gehen oft in die Pilze. Bei stabilen Wetter ist Weitsicht möglich. Übrigens täuschte sich Briest; ich jedenfalls sehe dem Feld ein Ende ab..."
From the Nobel Prize-winning author of My Century and The Tin Drum, a novel of broad historical proportions set in Berlin during the years of German reunification. Two old men roam through Berlin observing life in the former German Democratic Republic after the fall of the Wall in 1989. Theo Wuttke, a former East German functionary, is a keen observer and a gifted speaker. Ludwig Hoftaller is a mid-level spy whose loyalties shift with each new regime. Together, both men see what the future is bringing as they try to save what they can from the past and understand the meaning of being German. A complex and challenging exploration of what Germany's reunification will mean-for Germans, for Europe, and for the world-Too Far Afield is a masterwork from one of Europe's greatest writers. Written with the wit, fantasy, literary erudition, and political acerbity for which Grass is celebrated, it is a deeply human story laced with pain and humor in equal measure.
Google Books — Bezig met laden...
(3.37)
5
"Harry Mulisch heeft gezegd dat de Duitse kritiek op "Ein weites Feld" voor dertig procent literair was, de rest was een politieke afrekening. Je kon het zien aankomen." Reich - Ranicki was ook woest op dit boek... dat verraadde een cover van 'der Spiegel' althans...De Duitse lteratuurpaus kon zijn afkeer ook niet verhelen van het feit dat de adolescent Grass ooit nog kortstondig lid was geweest van de Waffen-SS, iets wat geheel begrijpelijk aanvoelt als men Reich-Ranickis leven eens naast dat van Grass legt....
Ook ik vond dit een heerlijk boek. Het is een groots boek, vol wijsheid over die hoop verwrongen schroot die de Duitse geschiedenis nu eenmaal was, een boek vol mededogen met de verliezer - zijn naam was Ossi - wat die ook uitgespookt mag hebben in zijn niet meer bestaande land. De plaats van de verliezer, daar moeten wij steeds, denk ik tenminste, de schrijver vinden die zijn werk ernstig opvat."
Bovengenoemde, door mijn luim licht aangepaste drie citaten, plukte ik uit het korte essay (2 blz.) van Geert van Istendael, getiteld "Meesterlijke nestbevuiling" dat gepubliceerd werd in het NWT (1997 - nr.1 - pag.74-76). Een informatief verhelderend en mooi geschreven complement op Grass' magistrale boek.
Ook ik vond "Ein weites Feld" een fenomenaal boek, ik las het in 2005. Het is bijzonder knap geconstrueerd, zowel naar inhoud als naar stijl. Eenmaal je je doorheen de typische dichtheid van Grass' exuberante pennenstrepen hebt weten te worstelen, laat het boek je nooit meer los. Bijgevolg verschafte dit monumentale literaire 'Gesamtkunstwerk' mij oeverloos veel leesplezier, ook al omdat het ononderbroken een unieke combinatie van pragmatisme en mededogen uitstraalt. Alleen in 'de bot' overtreft Grass zichzelf nog wat humor betreft, hoewel in dat boek veeleer heel subtiel het feminisme op de korrel wordt genomen vanuit een masculien vissenstandpunt aan de hand van uiterst grappige kasjoebische kookkunsten uit de streek van Dantzig....
Een gebied zonder eind reflecteert veeleer over het 'reine politische', is opnieuw doortrokken van Grassiaans gekeuvel, dat nooit vrijblijvend is, maar toch altijd hoogst amusant blijft....Desondanks werd Fonti nooit verlost van zijn godsgrauwe slagschaduw, zijn meesterlijke ex-IM, die hem overal chapperoneerde, tot in de luchtverplaatsingen van de paternosterlift toe........ dank! (