When her parents divorce, a sixth-grader struggles to understand.

Bota e Karenit duket sikur po shkatërrohet para syve të saj. Ajo beson se martesa vetëm shkakton dhimbje koke dhe shqetësime dhe kështu ajo vendos që nuk do të martohet kurrë. Para se ajo të hynte në klasën e gjashtë, Karen ishte shumë e gëzuar sepse ishte vendosur në klasën e një mësueseje shumë të mirë që ajo dëshpërimisht donte të kishte, por shpresat e saj u shpartalluan, kur zbuloi se mësuesja ishte martuar në verë dhe ishte kthyer në një "shtrigë”. Prindërit e saj vepronin sikur nuk e donin më njëri-tjetrin dhe mënyra e tyre e vetme e komunikimit ishin zënkat dhe sherret për çdo çështje. Situata u përkeqësua dhe babai i saj u largua nga shtëpia. Kur ai njoftoi për planet e tij për të shkuar në Las Vegas për të bërë divorcin, nëna e saj u lumturua shumë. Xhef, vëllai i Karenit, ikën nga shtëpia pasi merr vesh për babain dhe planin e tij për të shkuar në Las Vegas. Babai, qëndron në shtëpi dhe ndihmon për të gjetur Xhefin, kështu që nuk shkon më në Las Vegas. Karen përpiqet me çdo mënyrë të mundshme për të ndaluar divorcin, duke përfshirë edhe dërgimin e kartolinave për përvjetor dhe duke trulluar sëmundje. Notat e saj në shkollë kanë rënë. Karen përpiqet t’i afrojë prindërit por nuk ja del. Vëllai i saj zihet keq me mamanë në një restorant ku edhe policia përfshihet. Ai largohet për disa kohë, por kthehet përsëri në shtëpi. Situata përkeqësohet kur mamaja u thotë fëmijëve se ata do të lëvizin shtëpi dhe qytet.

00001710

I read this book when it came out in 1972, I was 11 at the time and a massive reader then as now. My progressive in reading went from Dr Seuss, to Frances Lattimore and Carolyn Haywood, to Beverly Cleary and last but not least Judy Blume.

I had no memory of this book at all, after all 44 years is a long time. I was surprized to see the word bastard in a kid's book, then it struck that that is the reason so many of Judy's books are on the banned books list.

I loved it - I probably enjoyed it now as an adult then when I was a kid, because now I can relate to what an 11 year old feels and does while not being that age, seeing it thru older eyes.

I know her books are very controversial as teenagers are having sex in Forever and many parents even today would not support their kids reading a book on this subject, let alone doing it, so she will always come up against the religious and their banning of books from their own households. ( )

Still relevant, still timeless. I think. Re-reading this as an adult nothing jumped out at me as anachronistic.

My parents never went through a divorce, so I can't speak to the accuracy of Karen's POV, but I do know that as a kid it gave me insight into what my friends might be going through; hopefully it stopped me from sticking my foot in my mouth (as much).

Odd what you remember: Karen meets a new friend, Val, who reads the New York Times every Sunday cover to cover. That was the most memorable part of the book for me - that and Val's foot shaped rug. ( )