Dit is het derde boek dat ik lees van Shafak, de vorige (“The Flea Palace” en vooral “40 Rules of Love”) stelden me erg teleur. Na het openingshoofdstuk van dit boek dacht ik dat ik eindelijk een goede Shafak te pakken had: de manier waarop ze de 19-jarige, eigenzinnige Zeliha neerzet is erg sterk en de schets van haar Turkse thuismilieu gewoon hilarisch. Maar daarna springt het boek een paar keer vooruit in de tijd, en vooral komt er een eindeloze stroom personages en meanderende verhalen op gang, waardoor je het noorden kwijtraakt. De ironische toon voert nog altijd te bovenhand, maar plots duiken zware discussies over de Armeense kwestie op, we krijgen een les over de gevaren van tattoos en tal van recepten van Turkse en Armeense gerechten; er verschijnt een magische, kwaadaardige Djinn ten tonele om bepaalde dramatische wendingen te verklaren, en soms denk je dat je in een soort Bollywood-soap-scene beland bent. Het is die wisseling van register die me erg stoort. Let wel, Shafak is erg op dreef in de actie-scenes en zelfs de discussie over hoe verschillend Armenen en Turken met hun verleden om gaan (de eersten cultiveren het, de anderen ontkennen het) is best boeiend, maar de verschillende registers van de scenes vloeken soms met elkaar. De afloop van het verhaal (die ik hier niet kan verklappen, zonder de spanning weg te nemen) is problematisch, want pas nu blijkt dat er onder de sterke openingsscène een heel traumatisch gegeven stak, waarmee Shafak in de tussenliggende 350 bladzijden niets gedaan heeft. Ik quoteer dit boek iets hoger dan de andere, maar een liefhebber ben ik er zeker niet van. ( )

Elif Şafak’ın Baba ve Piç adlı kitabını okudunuz mu? Okuyun. Üzerine çok yazıldığı için çok kısadan söyleyeceğim: Farklı katmanları, farklı okumaları, farklı çağrışımları keşfetmek için okuyun. Türkçenin sonsuz zenginliğini, Elif Şafak’ın dil oyunlarını, dille oynamasını, dili uçurmasını, cinsiyetçiliğe meydan okuyan dil “hınzırlıklarını” keşfedip, tadını çıkarmak için okuyun. Unutmak, anımsamak, anılar, suskunluklar, sırlar ve gerçekler, isyanlar ve boyun eğmeler, kaçışlar ve arayışlar üzerine, bizi bize anlatan enfes bir roman olduğu için okuyun.
Zeynep Oral, Cumhuriyet

Canlı ve eğlenceli. Bu muhteşem roman beni alıp uzaklara götürdü. Geri döndüğümde ise beni başka bir gerçeklik bekliyordu.
Alan Cheuse, Chicago Tribune

Cesur ve güzel… Kitapta pek çok karakter olmasına rağmen, bu karakterler arasında en etkileyici olanı Kazancı ailesinin kadın reislerinden biri değil, belki de İstanbul’un kendisi.
John Freeman, Star Tribune

Şafak güçlü kadın karakterler yaratma konusunda çok hünerli, ayrıca İstanbul’a ilişkin canlı tasvirler pek çok kişiyi şehre çekecek türden. Şafak’ın karakterleri kitabı bitirdikten sonra bile insanın zihnini terk etmiyor.
Patricia Corrigan, St. Louis Post-Dispatch