Klik op een omslag om naar Google Boeken te gaan.
Bezig met laden... Lachen essay over de betekenis van het komische (1900)door Henri Bergson
Bezig met laden...
Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden. Op dit moment geen Discussie gesprekken over dit boek. geen besprekingen | voeg een bespreking toe
Onderdeel van de uitgeversreeks(en)Is opgenomen in
Performing Arts.
Psychology.
Nonfiction.
Humor (Nonfiction.)
HTML: What does laughter mean? What type of circumstance or situation can provoke laughter? In this fascinating volume, famed French philosopher Henri Bergson tackles the notion of humor, and in the process, uncovers some of the elemental aspects of what it means to be human. Perfect for humor lovers, performers who want to take their act to the next level, or anyone who has ever wondered about the nature of what it means to be "funny." .Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden. |
Actuele discussiesGeenPopulaire omslagen
Google Books — Bezig met laden... GenresDewey Decimale Classificatie (DDC)809.917Literature By Topic History, description and criticism of more than two literatures By topic ComedyLC-classificatieWaarderingGemiddelde:
Ben jij dit?Word een LibraryThing Auteur. |
Sinds Aristoteles (Poetica V, Politica IV) hebben veel denkers reeds gepoogd dit fenomeen te verklaren, maar een verklaring van het lachwekkende is ons verstoken gebleven tot aan Bergson's essay uit 1899, dat jaar gepubliceerd in de revue de Paris.
In het eerste deel van het essay wordt de basisdynamiek van het uitlachen uiteengezet; wat komisch blijkt te zijn in vele gedaanten is het spagaat tussen enerzijds het mechanische, verstrooide, verstarde en onbuigzame gedrag, nl. het terugkoppelen op de kromming in de ziel, en anderzijds de uitdaging van het "élan vital", de wakkere en sociale participatie aan het maatschappelijk gebeuren, iets wat alertheid en buigzaamheid vraagt en menselijke vaardigheid. Het is de ideale en on-komische gemoedstoestand waar geen twee opeenvolgende momenten op de tijdslijn identiek kunnen zijn, gegeven het feit dat het wassende geheugen elk volgend doorleefd moment in een nieuw perspectief plaatst, dus hier geen plaats voor statische en komische krampachtigheid.
Zoals Gie van den Berghe (http://www.serendib.be/gievandenberghe/artikels/uitgelachen.htm ) terecht opmerkt gaat het essay ten dele over het uitlachen; de menigte die lacht met de tic van een individu, onaangepast gedrag, iedere afwijking van de mediaan. De wereld van het klassieke Franse theater, die Bergson bijzonder goed beheerste, levert dan ook een onuitputtelijke schat aan voorbeelden. Vooral uit Molière en andere grote klassieke auteurs wordt veel geciteerd. ( )