Buitengewone roman, zeker in de huidige tijd van oorlog in Oekraine. Plaatst alle spanningen in een bijzondere context. ( )

Hoewel ik de hoofdpersoon, Wessel Stols, een ontzettend vervelende nare seksist vind en IMD ar in het begin wel last van had, ik wilde al,stoppen, toch een waanzinnig boeiend, buitengewoon geschreven spannend en ontwrichtend boek. Wessel is getrouwd met zijn grote liefde Friedl maar legt haar erg zijn manier van leven, zijn wil, zijn “persoon” op. Hij gaat vreemd als hij daar zin in heeft, hij wil schrijver zijn en dat kan niet in Nederland, hij sleept haar dus mee naar allerlei buitenlanden zonder er zich iets van aan te trekken dat zij een eigen baan en een eigen leven heeft. Ik vond haar ook wel erg meegaand. Ze willen erg graag een kind maar worden onvruchtbaar bevonden. Wessel probeert dus te schrijven, nadat hij een aantal jaren lang veel geld heft verdiend in de aandelenhandel. InFrankrijk, in Italië maar het lukt hem niet. Een vriend van hem, Clements van Dongen (PvdA) haalt hem op een dag over om politicus te worden, hij wordt uiteindelijk Europarlementariër. Daarnaar gaat hij op een dag naar Rusland om daar te schrijven, alleen, Friedl gaat niet mee. Hij ontmoet daar Olga, met wie hij vrijt en een zaakje opzet in het afhandig maken van waardevolle schilderen, meest socialistisch realisme, die niets waard zijn in de jaren 90 in Rusland maar erg veel geld opleveren in Europa. Ook maakt hij heel gemeen, zich meester van een schilderij van een oude man, die tijdens Stalin zijn vrouw verloor, alleen had hij nog een portret van haar. Dat pikt Wessel in.. Daarvan wordt hij erg rijk, en hij begint met Olga een galerie in Amsterdam. Hij verliest haar uit het oog als zij wat begint met een homoseksuele vriend. Iedere keer als het hem tegenzit snelt Wessel terug naar Friedl om getroost te worden. Uiteindelijk belandt hij op het Maidanplein in Kiev en belooft de mensen daar de welvaart van Europa. (Timmermans? Wessel gaat terug naar Brussel, strijkt zijn vergoedingen en vorstelijk salaris op, Friedl laat hem wetend at ze wil scheiden. Olga schrijft hem dat hij een zoon heeft van 12 en hij reist af naar de Oekraïne om die zoon en haar te zoeken. Hij wordt ontvoerd door één van de strijdende partijen, herkend als hij wordt als de “leugenaar” die op het Maidanplein stond en vals beloftes deed. Na 2 weken narigheid (opgesloten in een zwarte, koude kelder met niets dan potten augurken als voedsel en drinken) komt hij weer vrij. In Brussel/Parijs terug verschijnt in een soort waanbeelden de schilder van het gestolen portret aan hem die vraagt om teruggave van dat portret. Hij heeft dat jaren geleden verkocht aan Clemens van Dongen, die het hem niet wil terugverkopen. Dan gaat hij het stelen als de familie van Dongen op vakantie is, alleen.... meneer van Dongen ligt in bed met een prostituée en wordt door haar gefotografeerd in zijn blote kont. Carrière beëindigt. Wessel gaat terug naar Amsterdam en raakt te water en verdrinkt.
Het hele verhaal wordt min of meer verteld door een eklasgenoog van de middelbare school van Wessel, die ook erg verliefd was op Friedl en gekleineerd en gepest weer, maar wel erg mooie boeken schrijft en uiteindelijk de geliefde van Friedl wordt. Of hij Wessel een zetje overboord van een brug geeft wordt gesuggereerd maar niet duidelijk.
Het verhaal is enorm spannend en ook leerzaam over die hele toestand in Oekraïne! De ramp met de MH17 komt ook erg aan de orde, Friedl vraagt zich af of hij medeschuldig hieraan is vanwege zijn toespraak op Maidan. Het is naast een spannend verhaal ook een aanklacht tegen hypocrisie en macht en corruptie zoals Waterdrinker dat vlijmscherp en overtuigend kan. ( )

Het zoveelste boek dat ik dit jaar las met als hoofdpersoon een narcistische, heteroseksuele, alcoholistische vijftiger -dat moet toch ook met de auteurs te maken hebben: van der Heijden, Waterdrinker, ietsje anders Wagendorp-, maar wel het beste. Wessel Stols (in het begin wel wat jonger) is al jong binnengelopen in de reclame en wil nu Schrijver Worden, waartoe hij alles inricht (omgeving, parafernalia, internetonderzoek), alleen het talent, de ideeën en de Ausdauer ontbreken hem, maar het duurt een tijd voor hij dat ontdekt. Telkens kiest hij een andere weg om Beroemd te worden, om, verbeeldt hij zich, zijn voorbestemde Lot te bereiken, vol minachting voor zijn klasgenoot-rotte peer-concurrent die principes c.q. kunst boven materiële zaken verkiest en uiteindelijk Wessels vrouw alsnog verovert. Onbegrijpelijk dat ze het zo lang met deze egoïstische klootzak heeft uitgehouden die geen belangstelling voor haar prille zwangerschap heeft die hij als een Caligula door huiselijk geweld afbreekt. Later gaat hij in de Russische realistische Sovjetschilderijen, waar hij (vooral door bruut optreden en oplichting van de bezitters en makers) nog een keer stinkend rijk van wordt. Hij wordt door Gooise kruiwagens op (nogal onwaarschijnlijke) wijze lid van het Europees Parlement waar hij neukend, vretend, zuipend, net als al zijn collega's belastinggeld verspilt. Ten slotte haalt zijn verleden hem eindelijk in als hij in de Oekraiense Afscheidingsbeweging terechtkomt. Heel boeiend en plausibel beschreven (afgezien van een paar elementen uit de plot) Gelouterd naar Amsterdam vertrokken, eindigt zijn leven zoals voorspeld door een oude Russische schilder met mooie, soms iets tevele, Christusverwijzingen. Goed geschreven, ironisch, verontwaardigd, komisch, zodat het allemaal net echt lijkt! ( )