Geweldig boek met veel diepe lagen en filosofische bespiegelingen, maar ook absoluut met humor. Als Graaf Rostov levenslang huisarrest krijgt opgelegd in Hotel Metropol in Moskou begint een prachtig verhaal, geschreven als een langzaam kabbelend beekje. We volgen de graaf door zijn leven in dit grote hotel maar ook door de gebeurtenissen die zich in die periode afspelen in Rusland.
De vier vrouwen die een belangrijke rol in zijn leven spelen komen natuurlijk ook aan bod, net als de vrienden van in en buiten het hotel die hij door de jaren maakt, de kok Emile, de gerant Andrej, gezanten van verschillende buitenlanden, journalisten. Eigenlijk maakt hij meer vrienden in zijn leven dan de gemiddeld man. De meest hechte band heeft hij met Sofia, zijn pleegdochter, die op een dag bij hem wordt achtergelaten door een oude vriendin.
Ik kan niet precies zeggen wat me zo in het boek boeide, maar ik ben er eigenlijk een beetje door betoverd, misschien ga ik het zelfs wel herlezen. ( )

Graaf in Moskou door Amor Towles

Een week lang zat ik opgesloten in het luxueuze hotel Metropol.
En die week is voorbijgevlogen.
Een week over een boek doen, dat gaat mij op de duur vervelen maar niet bij dit boek. Op een oppervlakte niet groter dan een hotel én met maar 1 echt hoofdpersonage, speelt Towles het klaar om meer dan 30 jaar geschiedenis te beschrijven op 461 pagina’s waarvan er geen één verveelt, overbodig is of minder fijn leest. Dat is de verdienste van Towles en zeker van zijn charismatische hoofdpersonage graaf Alexander Rostov.

In het postrevolutionaire Moskou van 1922 wordt Rostov veroordeelt tot levenslang huisarrest in het hotel Metropol waar hij al enkele jaren woont. Meer dan 400 pagina’s spelen zich dus af in dat hotel en elke zin is boeiend, sprankelend, leerrijk, grappig, ontroerend,..

Hoewel Alexander opgesloten zit krijgt hij natuurlijk veel mee van wat er in het hotel maar ook in de wereld rondom hem gebeurt. Dit boek geeft je een inkijk in de geschiedenis van Rusland, de evolutie en revolutie en dit alles door de ogen van de graaf. Hij heeft niet enkel een boeiende kijk heeft op de zaken maar werpt ook een blik op de achterkant en de oorsprong van de dingen. Hij vraagt zich af of Russen wreed zijn omdat ze hun verleden en zichzelf vernietigen, wat de oorsprong van het duelleren is, wat een aristocraat bepaalt,..
Hij leert ons waarom een halve etmaal klok een goed idee is, wat het nut is van etiquette, waarom prinsessen eerbied moeten hebben voor oudere mensen,…

De wereld van Alexander is klein maar ook immens groot. En wordt nog groter en rijker als hij de negenjarige Nina leert kennen. Hun wereld is wonderlijk, warm, sprankelend en spannend. Hun leven neemt wendingen die je nooit had kunnen voorspellen.

Dit is een boek over een graaf, het leven in een hotel (voor en achter de schermen). Maar het is ook het verhaal van Rusland, van Stalin en de bolsjewieken. Daarnaast bevat het tonnen informatie over cultuur, literatuur, film, filosofie. En daarenboven gaat het ook nog eens over vriendschap, trouw, liefde, heimwee, verlangen en ouderlijke plicht. Een rijk boek, dat ook nog eens vlot leest en je laat lachen en tot tranen toe ontroert.

Net als de New York Times kon ik niet anders dan dit boek met een Wes Anderson blik lezen. Het boek zit vol humor, schoonheid, tristesse, intelligentie en bovenal vol personages om nooit meer te vergeten. Elk van hen is zo kleurrijk en levensecht beschreven dat je ze nooit meer vergeet.
Een zo kleine wereld, vol verfijnde details, zo kleurrijk, levendig, boeiend, sprankelend tot leven brengen dat kan alleen maar ‘een Grote’.
Amor Towles deed dit. Wes Anderson mag, moet, het boek verfilmen.

Mijn wereld is ruimer geworden, mijn blik milder en begrijpender. Rusland en zijn bewoners zijn tot leven gekomen en hebben een deel van hun geheimen prijsgegeven.
Ik mis het Metropol nu al. ( )