Nadat haar zoon Kaïn zijn jongere broer Abel heeft vermoord, trekt Eva de bergen in. Ze is geschokt door de gebeurtenis en ze wil nadenken. De herinnering aan haar moeder komt boven, een vrouw die ingewijd was in de mysteriën van het leven en veel respect afdwong. Met haar loopt Eva weer als kind over de velden en de akkers. Haar moeder vertelt over hun afkomst, de sterren, kruiden en planten, de eenheid tussen licht en donker, trots en schuld. Door die opnieuw beleefde ontmoetingen gaat Eva steeds beter begrijpen wie ze is en dat ze op haar gevoel moet vertrouwen. Gesterkt door dat inzicht gaat ze terug naar haar gezin en probeert ze het verlies van Abel, de reddeloosheid van Kaïn en het onbegrip van Adam een plaats te geven.