Mooi boekje ( )

Kort verhaal over een vader die zijn zoon op iets zou moeten aanspreken, maar dat steeds uitstelt tot het zich tegen hem keert. ( )

Door het lezen van andere boeken van Herman Koch was ik niet wild enthousiast om aan dit boekje te beginnen. Maar omdat ik zin had in een wat langer kort verhaal was dit juist wel weer heel erg geschikt.

Zoals bij mijn eerdere ervaringen begon het boek gelijk met pakkende opmerkingen en was het heel gemakkelijk om in het verhaal meegenomen te worden. Een geslaagde schrijver vertelt losjes over hoe je gemakkelijk kunt leven en heeft voor ons lezers achterin het boek nog een lijstje met elf tips bijgevoegd. Maar omdat ik in het verleden teleurgesteld was in de verdere afloop, had ik geen enkele verwachting over het einde.

En daar kwam dan de grote verrassing. Juist daarin kwam alles op een natuurlijke manier bij elkaar. Wat het nog interessanter maakt, is dat de ik-persoon die de hele geschiedenis nogal vol van zichzelf is, achterblijft in een nieuwe werkelijkheid waar hij helemaal niet wil zijn en die die hij nooit heeft zien aankomen maar wij als lezers wel. En dat geeft een vreemd bevredigend gevoel. ( )

Het is een "gemakkelijk" boek over een schrijver die een populair boek heeft geschreven over zelfhulp en dat ook in de praktijk wil toepassen. Dat gaat natuurlijk niet zo eenvoudig. Het is een geestige beschrijving met een aardig slot. Je moet je bedwingen om niet gelijk de laatste bladzijde te gaan lezen. Doe je dat wel dan zal dat waarschijnlijk het lezen niet echt beïnvloeden. Een typische Koch. ( )

Het verhaal begint net een beetje op gang te komen, is het ineens alweer afgelopen. Alsof de schrijver zich ineens realiseerde dat dit een boekenweekgeschenk is en het niet meer dan 90 pagina's mag zijn. De hoofdpersoon is met humor neergezet en in de eerste helft had ik er nog wel schik in dit te lezen.Maar na de helft werd het me duidelijk: een schrijver met haast en een afgeraffelde verhaallijn. Jammer. ( )