Klik op een omslag om naar Google Boeken te gaan.
Bezig met laden... Oude meesters (origineel 1985; editie 1991)door Thomas Bernhard
Informatie over het werkOude meesters door Thomas Bernhard (1985)
German Literature (109) Bezig met laden...
Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden. Op dit moment geen Discussie gesprekken over dit boek. geen besprekingen | voeg een bespreking toe
Onderdeel van de reeks(en)Onderdeel van de uitgeversreeks(en)Babelserien (54) Bibliothek Suhrkamp (1120) Gallimard, Folio (2276) Grote ABC (755) suhrkamp taschenbuch (1553) — 1 meer Thomas Bernhard, Werke in 22 Bänden (Band 8) Is opgenomen inHeeft de bewerking
A classic comic novel from one of Europe's finest writers 'I hate walking, he says, it seems so pointless to me. I walk, and while I am walking I keep thinking how I hate walking' Old Masters (1985) is Thomas Bernhard's devilishly funny story about the friendship between two old men. For over thirty years Reger, a music critic, has sat on the same bench in front of a Tintoretto painting in a Viennese museum, thinking and railing against contemporary society, his fellow men, artists, the weather, even the state of public lavatories. His friend Atzbacher has been summoned to meet him, and through his eyes we learn more about Reger - the tragic death of his wife, his thoughts of suicide and, eventually, the true purpose of their appointment. At once pessimistic and exuberant, rancorous and hilarious, Old Masters is a richly satirical portrait of culture, genius, nationhood, class, the value of art and the pretensions of humanity. Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden. |
Actuele discussiesGeenPopulaire omslagen
Google Books — Bezig met laden... GenresDewey Decimale Classificatie (DDC)833.914Literature German literature and literatures of related languages German fiction Modern period (1900-) 1900-1990 1945-1990LC-classificatieWaarderingGemiddelde:
Ben jij dit?Word een LibraryThing Auteur. |
Hoewel 'Oude meesters' van 1985 is - Thomas Bernhard zou in de winter van 1989 sterven - kan men de roman als zijn esthetisch testament lezen. Om de andere dag treft de verteller, een privaatgeleerde, de oude muziekfilosoof Reger in het Kunsthistorisch Museum in Wenen, waar deze zich al sinds 36 jaar voor een schilderij van Tintoretto posteert, omdat hij haar kan denken. De verteller is de ooggetuige van zijn monoloog, waarin Oostenrijk, de kerk, het stadsbestuur, museumgidsen, schrijvers, musici en filosofen over de hekel worden gehaald, zoals van Bernhard bekend in zagende zinnen die geen overdrijving en herhaling schuwen. De Oude Meesters zijn niet alleen de officiële schilders maar alle groten, die wanneer men niet in oppervlakkige bewondering blijft steken maar doorkijkt, stuk voor stuk feilen vertonen. Bij deze teleurstelling van de man die in een ideale kunst wilde geloven, voegt zich een meer existentiële, wanneer na de dood van zijn vrouw de kunst geen troost blijkt te bieden.