Er figureren in deze roman een groot aantal karakters die allen gemeen hebben dat ze opgroeien in het Finland van begin vorige eeuw. Een periode waarin dit land zich voorzichtig losweekt van Rusland en vervolgens een land van politieke tegenstellingen wordt. ‘Roden’ en Witten” geraken met elkaar in een gewelddadige strijd die -evenals in de Spaanse burgeroorlog- uiteindelijk alleen maar verliezers zal hebben. Simultaan aan deze strijd wordt nog een ander gevecht geleverd en dat is ‘traditionele’ klassenstrijd tussen arm en rijk. Van alle partijen levert de schrijver vertegenwoordigers om die in zijn roman op te laten treden. Wat dan volgt is een boeiend verhaal over ongeveer vijftig jaar Finse geschiedenis onder een horizon van twee wereldoorlogen en de crisis van de jaren dertig. De schrijver laat deze horizon lichten en verbleken boven levens vol vriendschappen en liefdesgeschiedenissen.

Bijzonder knap is het dat de schrijver de geschiedenis van de hoofdpersonen plaatst in een wereld vol van maatschappelijke veranderingen en daarbij als een soort doorlopende lichtkrant het verhaal op sommige plaatsen ondertitelt met impressies rond de ontwikkeling van de fotografie en de introductie van de Amerikaanse jazzmuziek. Als bijna onopvallende onderbrekingen van de verhaallijn, worden nieuwe vormen in de fotografie en de nieuwe regels van muzikale articulatie vertaald in 'syncopen' die het verhaal niet zozeer gaan bepalen, maar wel de wijze van vertellen doet variëren.
Of het allemaal de bedoeling van de schrijver is geweest, weet ik niet; de uitwerking van deze effecten is in ieder geval opmerkelijk.

Het resultaat mag er zijn: een boeiend boek dat ook de ironie niet schuwt en dat bovenal een bijna tastbare impressie geeft van een bewogen periode.

Klasse ! ( )

Met deze roman over onmogelijke liefdes, klassenverschillen en idealen won Kjell Westö de Finlandprijs. Nadat Finlad zich begin 20e eeuw had losgemaakt van Rusland, ontwikkelt Helsingfors (Helsinki) zich van provinciestadje tot hoofdstad temidden van de beroering van de Grote Oorlog (1e Wereldoorlog) en de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog. De levens van een aantal jongelui van uiteenlopende pluimage wordt geschetst. Van Eccu Widing, fotograaf die (getrouwde) vrouwen in voor die tijd zeer uitzonderlijke naaktposes vastlegt in zijn atelier, van een aan lager wal geraakte Allu Kajander die in Zuid-Amerika de Montevideotrap leert en ermee gevierd voetballer wordt. En de mooie Lucie Lillehjelm die vele minnaars heeft. De bewegingen van socialisten, communisten, verheelijking van Nazi Duitsland en de vredesoppositie. De scherenkust, verhoudingen met Zweden en Zweedstaligen, de kille onmenselijkheid die in de oorlogsjaren aan het licht komt en vooral heel veel alcohol in een afwisselend wel en niet drooggelegd Finland. De 569 pagina's fictie staan vol met doordachte details, leidmotieven en een romantisch verlangen naar wat ooit veel beter leek. Waar we ooit liepen is een knap geschreven werk. ( )