Vanaf 1990 hebben Hans Warren en Mario Molegraaf eerst gezamenlijk de dialogen van Plato vertaald en later, na de dood van Hans Warren in 2001, heeft Mario Molegraaf alleen de resterende delen vertaald. De wetten is het 17e en laatste deel. In de wetten is evenals in de andere delen sprake van een dialoogvorm. We hebben drie sprekers: een vreemdeling uit Athene, Kleinias uit Kreta en Megillos uit Sparta. De Athener doet het meeste werk, terwijl hij zijn gedachten uiteenzet over hoe een ideale staat er uit zou moeten zien, luiisteren de twee anderen en zeggen af en toe ja en amen.
Als je denkt aan wetten dan denk je als Nederlander aan een organisch gegroeide staat waarin af en toe nieuwe wetten worden toegevoegd. Zo niet hier, de staat die besproken wordt vanuit het niets nieuw opgericht. Ook komt het boek nogal star over, in de mening van de Athener zijn de wetten min of meer heilig en komen de voor- of nadelen ervan voor de bevolking op de tweede plaats.
Ik heb eerder delen 1-9 van de vertaling van Warren en Molegraaf gelezen. Ik twijfel eraan of Plato voor de hedendaagse lezer erg relevant is, ik denk dat het toch meer iets is voor classici en studenten in de filosofie. De vertaling is zeer prettig om te lezen ( )