De verdwijning van Josef Mengele is een vlot geschreven boek dat leest als "een trein". Het boek schetst een beeld van een menselijk monster. Een intellectueel die door een sterk geloof in een misselijkmakende ideologie mensen zonder pardon hun dood instuurde en experimenten op hen uitvoerde. Maar als een echte lafaard koos hij het hazenpad naar Zuid-Amerika waar nazi's en fascisten welkom waren. Eichmann had er ook voet aan grond gezet tot de Mossad hem zonder pardon naar Israël had gebracht. Voor Mengele is het nooit zover gekomen. Mengele kon zich verborgen houden door de geldelijke steun van het thuisfront en medestanders die nog steeds dachten dat ze het bij het rechte eind hadden.

Het boek geeft een duidelijk beeld van de persoonlijkheid van Mengele en zijn minachting voor anderen, Ik vermoed dat de eed van Hippocrates aan hem is voorbijgegaan. Er is ook geen sprake van banaliteit van het kwaad. Hij was de verpersoonlijking van het kwaad.

Kortom, een goed boek voor een ieder die in de tweede wereldoorlog en in geschiedenis is geïnteresseerd. ( )