Tussen 1947 en 1956 werd in de grotten ten oosten van Jeruzalem aan de Dode Zee een aantal perkamentrollen gevonden, die de aanleiding zouden vormen voor 'het grootste academische schandaal van de twintigste eeuw'. De auteurs slaagden erin te achterhalen hoe en waarom een gedeelte van de 800 antieke Hebreeuwse en Aramese geschriften lange tijd voor de wereld verborgen werd gehouden.

Door middel van interviews, analyse en diepgaande studie van het materiaal menen zij de ware oorzaak van alle geheimzinnigheid te kennen: de docuemten geven een heel nieuwe verklaring voor de oorsprong van het christendom en een alternatieve en hoogst belangwekkende versie van grote delen van het Nieuwe Testament. ( )

De Dode Zeerollen, die in 1947 in de grotten bij Qumran werden ontdekt, zorgden voor vele opwinding. Ze dateren uit de periode tussen 100 voor en 100 na Christus en bevatten behalve oudtestamentische teksten ook informatie over het leven van een 'sekte' bij de Dode Zee. De lange, goed leesbare rollen zijn inmiddels gepubliceerd. De langzame publicatie van de andere fragmenten, vaak niet meer dan enkele vierkante centimeters groot, werd al snel door sommigen als opzet gezien. Het materiaal uit nieuwtestamentische tijd zou 'beladen' informatie bevatten over Jezus en zijn leerlingen. Dit boek geeft een redelijk informatieve beschrijving van de vondst en de verwerving van de rollen, maar houdt zich verder uitvoerig bezig met de 'complottheorie'. De sensationele ontdekkingen in het boek bestaan vooral uit opgeklopte lucht. De eindeloos uitgesponnen en voor leken absoluut niet te controleren 'intriges' vervelen overigens snel. Er wordt vrijwel niets uit de teksten zo geciteerd, dat de leek zich een oordeel kan vormen over de 'schandelijke complotten' van 'de geleerden'.