Otto Silbermann is het ene moment nog een succesvol zakenman, het andere moment gereduceerd tot de letter J in zijn paspoort. Overal loert het gevaar, zijn vermogen slinkt en wat er van rest is zijn laatste houvast - alleen met zijn aktetas vol marken, ziet hij nog een uitweg, hoopt hij nog aan de vervolging te kunnen ontsnappen. Silbermann spoort van Berlijn naar Aken, naar Hamburg, naar Dresden, terug naar Berlijn, naar Dortmund, terug naar Berlijn, maar kan uiteindelijk nergens heen. Zonder papieren blijven de buitengrenzen voor hem gesloten, in alle hotels en pensions stoot hij op 'Heil Hitler'-kretende partijleden, zijn zaak bestaat niet meer, zijn huis is kort en klein geslagen, zijn (niet-Joodse) vrouw is gevlucht naar haar Nazistische broer. Hij mijdt andere Joden, veelal op dezelfde manier als waarop niet-Joden hem mijden en geeft zich tenslotte gewonnen.
De reiziger is een krachtige en beklemmende wanhoopskreet, een schrijnende aanklacht van de muren van onbegrip en afschuw waar vluchtelingen op botsen. ( )