Indrukwekkend door eruditie en vooral globale kijk op de periode: evoluties op andere continenten en vooral hun wisselwerking worden aangekaart.
Maar is tegelijk grote zwakte van het boek: want die wisselwerking wordt als vernieuwende hypothese naar voren geschoven, maar niet echt overtuigend aangetoond. Bijna elk hoofdstuk begint met een forse relativering van de historiografie tot voor kort, een verwijzing naar recente literatuur die een heel andere kijk aangeeft, vervolgens een beperkte onderbouwing (niet overtuigend), om te eindigen met een relativering dat het ook allemaal niet zo eenzijdig gezien mag worden. Vooral de these van de Westerse voorsprong wordt systematisch ondergraven en vervolgens weer als conclusie genomen.
De geestescultuur wordt maar heel beperkt behandeld, het accent ligt op economische en vooral institutionele factoren (uitbouw van de staat). Maar opvallend: verschillende keren wordt na een uitgebreide argumentatie plots gegrepen naar het militair-technologische argument als doorslaggevend in een bepaalde evolutie en vooral in de westerse overheersing.
Alleen het hoofdstuk over verandering en continuïteit kan echt overtuigen: de XIX was niet zo revolutionair als wordt aangenomen!
Dit is zeker geen standaardwerk: feiten worden maar mondjesmaat aangebracht. Het is vooral een thesenboek waarin openlijk gediscussieerd wordt over de stand van de historiografie. En in die zin dus erg verdienstelijk ( )