Dit tweede deel van I hate Fairyland gaat naadloos verder op waar het eerste deel was geëindigd. Het hoofdpersonage is nu ze Fairyland niet meer kan verlaten, koningin van dit sprookjesland geworden en corrumpeert alles wat maar mogelijk is.

Wat mij betreft alles net zo briljant over de top als in het eerste deel met dezelfde humor die absoluut niet gaat vervelen. De verhaallijn waarin Gertrude nog altijd naar een weg naar de gewone wereld probeert te vinden, wist mij telkens weer te verrassen zoals bijvoorbeeld het terechtkomen in een ouderwets computerspel waar Gertrude de vijanden moet verslaan maar dit heel anders afloopt dan ik had kunnen bedenken.

Het nieuwe onschuldige personage uit onze echte wereld dat geïntroduceerd wordt, werkt als een trein. Ik voelde helemaal mee met zijn enthousiasme en naïviteit waar Gertrude natuurlijk door haar slechtheid een einde aan weet te maken.

En wat te denken van het einde waarbij alles vergaat en Gertude in de tijd wordt teruggeworpen waarbij ze haar jongere zelf tips kan geven hoe het anders te doen! Megahilarisch.

Ik heb bewondering voor mensen die zoveel ruimte in hun hoofd hebben om dit allemaal te kunnen bedenken. En wat lijkt het me heerlijk als je dat kunt.

Als laatste nog even over de titel. Er zijn aardig wat boeken en televisieseries waarin het woord fuck wordt omgetoverd tot iets anders zoals frack (Battlestar Galactica) of frell (Farscape). In deze strip is dat fluff geworden. Bij alle gruwelijkheden die in deze sprookjeswereld worden laten zien, vind ik het nog eens extra grappig dat er niet hard gescholden kan worden. ( )