Deel vijf van de Charlie-Parker serie van John Connolly heet De Zwarte Engel en in dit deel voert hij de combinatie van realistisch speurwerk in combinatie met occulte gebeurtenissen nog weer iets verder door. Laat u zich hierdoor niet afschrikken, er komt toch weer een plausibel einde aan het verhaal met een paar vraagtekens. Ik ga het u toelichten zonder te veel spoilers weg te geven.

Het begint met de vermissing van een prostituee, Alice, in New York. Men denkt dat niemand haar zal missen, maar dat denkt men heel erg verkeerd. Ze is familie van Louis, de gangstervriend van Charlie Parker en Louis staat niet bekend om zijn meelevende aard. Ook Sereta, een vriendin van Alice wordt vermist en er zitten ook mensen achter haar aan. De dames hebben namelijk iets bij zich. Een zilveren doosje met een stuk velijn.

Van die doosjes zijn er meer en al die stukken velijn vormen de sleutel om iets te vinden waar een andere verhaallijn erg druk mee is. Om die lijn maar even toe te lichten; hoe bekend bent u met het aprocriefe boek Henoch? Daarin wordt verhaald van de gevallen engelen die verstoten werden uit de hemel en voor Connolly is het een belangrijk gegeven in zijn verhaal. Enkele van die engelen namen menselijke gedaanten aan en werden geleid door een tweetal Zwarte Engelen, Ashmaël en Immaël. De laatste werd, lang geleden, door een monnik in een brok zilver gevangen en verborgen;

En Ashmaël voelde zijn pijn en trachtte hem te bevrijden, maar de monniken verborgen hem goed en verstopten hem voor degenen die hem zouden verlossen van zijn boeien. Maar Ashmaël bleef naar zijn broeder zoeken en kreeg na verloop van tijd hulp op zijn zoektocht van degenen die zijn natuur deelden…Ze gaven zichzelf een merkteken opdat ze elkaar zouden herkennen en hun teken was de enterhaak, een gevorkte haak, want in de oude leer was dit het eerste wapen van de gevallen engelen. En ze noemden zichzelf ‘Gelovigen’.

Charlie Parker helpt zijn vriend Louis uiteraard en hij gaat achter Alice en Sereta aan maar komt ook in aanraking met de Gelovigen. Die zoektocht voert hem naar een pand waar iemand beelden in elkaar heeft gezet met menselijke botten en schedels. Dat pand blijkt van een aanvankelijk meewerkende advocaat maar we zullen hem en zijn koelbloedige secretaresse nog tegenkomen.

Dan zijn er ook nog twee oorlogsveteranen die iets op hun geweten hebben wat hen blijft achtervolgen. Ze hebben in de Tweede Wereldoorlog iets uit een klooster in Frankrijk meegenomen wat ze beter daar hadden kunnen laten. Dwars door dit alles heen loopt de heer Brightwell. Een ongezond dikke man met een bleke huid die achter veel mensen aanzit, maar ook achter Parker en wel met een heel specifieke reden.

Parker onderussen verdiept zich in de betekenis van beelden die gemaakt worden van menselijke botten en komt terecht bij de heer Neddo die zich daarin specialiseert. Ook gaat hij langs bij het veilinghuis van Claudia Stern die handelt in occulte zaken en die zomaar een zilveren doosje met een stuk velijn ter veiling aanbiedt. Dat wordt gekocht door een rijke verzamelaar en of dat slim is laat ik maar even in het midden. Er zijn wat Gelovigen die het ook graag willen hebben. Ik vond het grappig dat Parker op de veiling Jimmy Page van Led Zeppelin hoopt tegen te komen, ik schreef hier al dat die zich ook interesseerde voor occulte zaken en Connolly wist dat ook.

Parker moet zich aardig inlezen in de materie om alles te doorgronden en hij koopt wat boeken in een christelijke boekhandel. Ik houd van de droge humor die Connolly soms gebruikt;

De vrouw achter de toonbank hielp me met alle genoegen en leek slechts lichtelijk teleurgesteld dat ik behalve twee boeken over de apocriefen niet tevens een paar zilveren engeltjes kocht of een bumpersticker met ‘Volgens mijn engelbewaarder bent u te dichtbij’.
‘Daar verkopen we er veel van,’ zei ze. ‘Er zijn massa’s mensen die denken dat de katholieke kerk al die jaren iets verborgen heeft gehouden.’
‘Wat zouden ze kunnen verbergen?’ vroeg ik onwillekeurig.
‘Dat weet ik niet,’ zei ze langzaam alsof ze het tegen een dom kind had, ‘want het is verbórgen.’

Resumerend hebben we dus twee vermiste prostituees die iets bij zich hebben waar iedereen achteraan zit. We hebben een paar oorlogsveteranen die iets hebben waar iedereen achteraan zit, we hebben een gevallen engel in een stuk zilver en een andere engel die zijn broeder zoekt en een hele hoop mensen die dat ook geloven. Dat alles brengt ons uiteindelijk naar een ossuarium in het Tsjechische Sedlec. Een ossuarium is een knekelhuis waar de botten van de overledenen worden bewaard en waar soms ‘prachtige’ knutselwerken van worden gemaakt. We waren het in het verhaal al tegengekomen. Het ossuarium in Sedlec bestaat echt en via de website van Connolly kunt u het bezoeken. Die paar vraagtekens uit het begin van dit verslag? Die zijn er wel maar net als in het echte leven kunnen we niet alles verklaren wat we meemaken. Ik houd wel van een vleugje mystiek.

Een prima verhaal dus en de enige kanttekening is dat de vorige delen door uitgeverij Luitingh-Sijthoff zijn uitgegeven in zogenaamde ‘Poema Pocket’s’ en dit deel niet. Die ‘Poema-Pocket’s’ bevatten aanmerkelijk minder fouten dan dit ene deel.

Vertaling; Pieter Janssens ( )

Een privédetective onderzoekt in New York de verdwijning van een prostituee en ontdekt dan dat bovennatuurlijke, demonische krachten daarbij een rol spelen. Het zijn uit de hemel weggestuurde engelen die zoeken naar delen van een kaart waarop de geheime plaats staat waar een van hen eeuwenlang zou zijn verstopt. De speurtocht van alle betrokkenen voert uiteindelijk naar een kerk in Oost-Europa, maar dan zijn al wel vele slachtoffers gevallen. Een thriller die zich continu afspeelt langs de grens van de realiteit en het occulte. De grote omvang en de weinig strakke uitwerking van het op zich aardige gegeven doen helaas afbreuk aan de spanning. Desondanks valt er toch wel te griezelen bij menige gewelddadige actie. Achterin bevindt zich een alfabetisch overzicht van geraadpleegde boeken en artikelen. Pocketeditie. - A.C. Bolman-Bloem