Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
lisanicholas: Dante, whose poetical muse was Virgil, makes himself the "hero" of this epic journey through not only Hell, but also Purgatory and Heaven -- a journey modeled to a certain extent on Aeneas's visit to the Underworld in the Aeneid. Dante's poem gives an imaginative depiction of the afterlife, which has both similarities and significant contrasts to Virgil's depiction of the pagan conception of what happens to the soul after death, and how that is related to the life that has been lived.… (meer)
andejons: Both epics connects to the Iliad and the Odyssey, even if the Argonautica is a prequel of sorts and the Aeneid is a sequel. Also, both Jason and Aeneas as well as Medea and Dido shows similar traits.
Klassieke vertaling van Anton van Wilderode. Episch-lyrisch hoogtepunt, maar soms zwakke structuur (vooral boek 7 en 8). Inhoudelijk zeer sterk schatplicht aan Homeros (boek 1-6: Odyssea, 7-12: Ilias). Dramatische sterkte is de concentratie op personen en actie. Centrale thema's: trouw, vriendschap, eergevoel. Grote rol van fatum en interventie van de goden (medehoofdrolspelers). Structurele zwakheden: - Dido is ontrouw, Vergilius niet - in boek 10 besluiten de goden neutraal te blijven, maar ze blijven ingrijpen, zonder commentaar van de auteur; Merkwaardige tweedeling: boek 1-6 zachtaardig en gevoelig van inslag, boek 7-12 actie op de voorgrond en eerder wreedaardige inslag. ( )
Heel interessant voor de liefhebber, voor de leek misschien niet zo. De schrijfstijl van zwaar literair proza zal de gemiddelde lezer wellicht niet aanstaan, maar toch is dit een erg mooi boek.
NBD|Biblion: Publius Vergilius Maro (70-19 v. Chr.) geldt als de de grootste dichter) van de Latijnse letterkunde. Deze titel dankt hij vooral aan zijn epos 'Aeneis', het twaalf boeken tellende relaas over Aeneas, prins van Troje. Deze ontvluchtte zijn brandende vaderstad en belandde onder meer via Carthago in Italië, waar hij zijn grote tegenstrever Turnus overwon, trouwde met Lavinia en de stamvader werd van het Romeinse volk. De Aeneis is in de eerste plaats een tegenhanger van de epen van Homerus, 'Ilias' en 'Odyssee'; voorts een politiek geladen gedicht. Vergilius' epos is vaak vertaald, ook in het Nederlands, bij voorbeeld door Joost van den Vondel. De vertaling van Schwartz is gesteld in 'literair' proza; zij is zeer betrouwbaar en kan bij de lectuur van het origineel goede diensten bewijzen. Een (onvermijdelijk) nadeel is dat veel van de poëtische glans van het Latijn (klank, stijlfiguren, bijzondere woordvolgorde) in deze proza-vertaling verloren is gegaan. Heruitgave in een reeks goedkope maar zeer verzorgde gebonden uitgaven op pocketformaat van binnen- en buitenlandse literaire klassieken, met een nawoord van David Rijser en een verklarende namenlijst. Normale druk, krappe marge. (Biblion recensie, Dr. Rudi van der Paardt.) ( )
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Aeternum dictis da diva leporem. DE RERUM NATURA
Opdracht
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
For Penny
Eerste woorden
De heldenstrijd bezing ik van de man die vanuit Troje het eerst op Italiaanse bodem, bij Lavinium, geland is - hij, een balling van zijn lot, steeds voortgeslingerd langs aarde en zee, naar 's hemels wil, omdat de felle wrok van Juno duurde; steeds gekweld oor strijd, vóór hij zijn goden en stad hun plaats in Latium kon geven - oorsprong van 't Latijnse volk, van Alba's macht, van Romes hoge burcht.
Wapens bezing ik, - strijd en de man die als eerst uit Troje's / oorden, verbannen door 't Lot, naar Italië kwam, naar de stranden / van Lavinium.
Citaten
Laatste woorden
Verbitterd, met een zucht, ontsnapt zijn ziel naar 't rijk der schimmen.
Episch-lyrisch hoogtepunt, maar soms zwakke structuur (vooral boek 7 en 8). Inhoudelijk zeer sterk schatplicht aan Homeros (boek 1-6: Odyssea, 7-12: Ilias).
Dramatische sterkte is de concentratie op personen en actie. Centrale thema's: trouw, vriendschap, eergevoel. Grote rol van fatum en interventie van de goden (medehoofdrolspelers).
Structurele zwakheden:
- Dido is ontrouw, Vergilius niet
- in boek 10 besluiten de goden neutraal te blijven, maar ze blijven ingrijpen, zonder commentaar van de auteur;
Merkwaardige tweedeling: boek 1-6 zachtaardig en gevoelig van inslag, boek 7-12 actie op de voorgrond en eerder wreedaardige inslag. ( )