Toch wel een tegenvaller, na Rabbit Ren! We zijn nu 10 jaar later - 1969 - en Harry, Rabbit, Angstrom gaat de middelbare leeftijd tegemoet. Hij is nu 36, zijn vrouw verlaat hem voor een Griekse bink, en als vanzelf pikt hij een 18-jarig weggelopen meisje op, dat bovendien een drugsverslaafde zwarte in zijn huis brengt. Voor de ogen van zijn 13-jarige zoon ontvouwen zich taferelen van seks, drugs en pseudoreligieuze extase, die tegelijk huiselijkheid en rampzaligheid uitstralen. Het loopt uiteraard slecht af.
Dit tweede deel mist het frisse karakter van de opener van de Rabbit-reeks. Het verhaal is bijwijlen erg zwaar op de hand, en voor onze hedendaagse smaak gaat Updike wel erg ver in zijn beschrijving van de seksuele escapades van Harry, Jill en Skeeter. Maar ook nu blijven zijn figuren (op Skeeter na) mensen van vlees en bloed, met hun twijfels en verlangens, die nooit simpel en eenduidig zijn. Uiteindelijk vind ik de roman nog het meest interessant als document van de ontspoorde jaren 60, inclusief maanlandingen en Vietnamprotest. ( )

Het boek in 1971 gepubliceerd is nog steeds actueel. We krijgen een inkijk in het leven en de ziel van de antiheld Harry 'Rabbit' Angstrom, een Amerikaanse middenklasser in de tweede helft van de 20ste eeuw, conservatief en racistisch. Of over een aantal jaren deze laatste twee elementen – na het "Obama change" tijdperk – er anders gaan uitzien? Het is te hopen.
Updike is een goed verteller, een stylist. Soms had ik wat moeite met zijn dialogen, dat noopte mij tot teruglezen om zodoende het juiste perspectief weer op te pakken. Taalkundig goed, maar lekker lezen? Updike eist je volle aandacht. Andere delen van het boek verglijden daarentegen, als de dagen waarin de personages leven. Je wordt deel van hun geschiedenis.
De vier delen zijn logisch en goed opgezet, "Rabbit geremd" speelt in de tijd van raketten naar de maan en de oorlog in Vietnam. Zijn vrouw verlaat hem voor een ander en hij ontmoet een 18 jarige, vrije vrouw. Samen met een zwarte Vietnam veteraan leven zij in zijn huis. Hoe de gemeenschap daar mee omgaat?, Updike spiegelt ons deze samenleving voor. Het is een oprecht en eerlijk verhaal over echte mensen. ( )