Een boek dat de hype waarmaakt. Nuchter, gevoelig, grappig, slim, wijs, zelfspottend, zelfverzekerd, speels en rauw. Ik heb het jaren geleden gelezen, maar nog steeds als ik eraan denk schieten me direct allerlei - blijkbaar extra treffende - scenes te binnen. Bijvoorbeeld. De hoofdpersoon - een slimme jongen van een jaar of 20, die zijn ouders verloren heeft en voor zijn kleine broertje zorgt - gaat naar een of ander hip feestje, waar hij dan aan een of ander hip meisje zijn verhaal vertelt, namelijk dat hij voor zijn broertje zorgt etc. Al die meisjes zeggen dan: what a nice brother you are! Het wordt zo'n cliche dat de jongen en zijn broertje er samen een liedje van maken: what a (iets lager) nice brother (iets hoger) you are! Later werkt de jongen (zijn naam ben ik wel kwijt, is het gewoon Dave?) aan een tijdschriftje, dat met veel poeha gelanceerd gaat worden. Zenuwachtig, opgeladen, zit hij op de wc als hij in de aankondiging opeens een stijlfout ziet: oh nee! Het zou zo gemakkelijk zijn geweest om dat net iets anders te zeggen!
Deze twee voorbeelden komen hier, in deze recensie, absoluut niet uit de verf, ik merk het al. En trouwens, er waren ook 1 of 2 hoofdstukken die ik saai vond.
Niettemin, ik ben nog steeds gehecht aan dit boek, het creëerde voor mij het gevoel dat ik alle dimensies van dit leven (het leven van het hoofdpersonage) kon zien. ( )