Stilleven. Door: Val McDermid.

Een tiental jaar geleden ben ik, na twee gewapende overvallen te hebben meegemaakt, gestopt met het lezen van thrillers. Tot dan verslond ik gretig alles van Val McDermid; ik was dol op Tony Hill en Carol Jordan (in boekvorm én op tv).

Een tijdje geleden zag ik dat er een serie over Karen Pirie - een personage van McDermid - op tv zou komen en die heb ik, voorzichtig, geprobeerd. Ik was direct verkocht: het verhaal was geweldig goed, Karen bleek zó tof; ik genoot van elke seconde. Jammer genoeg vond ik het boek (De verre echo) niet terug in de bib. Maar nu is er weer een nieuwe Karen Pirie: Stilleven! Woehoe!

Ik heb het boek net uit, heb als een verslaafde zitten lezen, zeker de laatste hoofdstukken: nagelbijtend spannend! Karen blijk op papier nog toffer dan op het scherm (boeken zijn altijd beter hé), ondertussen is ze een tiental jaar ouder dan in de serie en is ze hoofd van de afdeling Historische zaken van de Schotse politie. Als je denkt dat dat saai is vergis je je schromelijk: haar job is giga boeiend én spannend, soms zelfs ronduit gevaarlijk. Haar collega’s Jason (en later Daisy) stalen ook direct mijn hart.

Mc Dermid kan schrijven: ze weet je pagina na pagina aan het papier te kluisteren, haar personages zijn levensecht (Karen, ik wil je vriend zijn én ik hou ook van chocoladekoekjes!), de dialogen vonken en de zaken die aan bod komen in Stilleven zijn intrigerend. Je voelt ook continue de dreigende spanning van de naderende Brexit en de virus-lockdowns.

Een tof pluspunt is dat de Karen Pirie verhalen boordevol coole, vrouwelijke personages zitten (allemaal vriendschapskandidaten voor mij).

Deze zomer ga ik, voor het eerst, naar Schotland; misschien neem ik wel een stapeltje McDermids mee want ik ben (opnieuw) verslaafd! ( )