De mooie Nana verdient haar geld als prostituee en zangeres in Parijs. Ze kan niet zingen en ook niet toneelspelen, maar elke voorstelling van haar in een klein, obscuur theater is altijd uitverkocht. De macht die ze over mannen heeft, weet ze genadeloos uit te buiten. Deze femme fatale heeft klanten tot in de hoogste kringen, en ieder van hen die op haar verliefd wordt, is verloren. Ze haat de hogere kringen, maar wil er tegelijkertijd bij horen om zich te wreken op het milieu waarin ze jarenlang heeft moeten verkeren.

Schets van het decadente milieu in Parijs, ca 1860. Nogal vervelende lectuur. Alleen interessant vanuit de optiek van een vrouw die probeert stand te houden ( )

Nana is een prostituee die in het begin van het verhaal haar opwachting maakt in een toneelstuk.
Hoewel ze niet kan acteren of zingen, is iedereen in de ban van haar.
Ze komt in aanraking met de 'hogere kringen' en in alles lijkt er een tweeledigheid: langs de ene kant wil ze ook bij die hogere klasse horen, maar langs de andere kant walgt ze er ook van.
De mannen die bij bosjes voor haar vallen, heeft ze nodig omdat ze steevast met geldzorgen te kampen heeft.
Ze eist geld van haar minnaars om het daarna weer te verkwisten, waardoor eerdere schulden niet ingelost kunnen worden en alles weer van voorafaan begint.
Het lijkt of Nana spelletjes speelt met haar minnaars, ze gaan één voor één failliet, één van hen pleegt zelfmoord, maar zij ziet hierin niet echt haar rechtstreekse schuld.
Tegen het einde van het verhaal sluipt ook een aankomende oorlog binnen, die Frankrijk zo in zijn ban heeft, dat naast het sterfbed van Nana de omstaanders die Nana vroeger benijdden (de vrouwen) afwezig zitten met hun gedachten bij het opkomende gevaar, terwijl degenen die haar vroeger verafgoden (de mannen) de moed niet hebben uit schrik voor een besmetting van haar dode lichaam buiten blijven in het volksrumoer.
Op zich valt het verhaal al bij al mee, al doen er veel te veel personages in mee, wat het lezen niet vergemakkelijkt. ( )