Anaïs Nin. Op een zee van leugens. Door Léonie Bischoff.

Anaïs Nin kende ik al, een beetje, wie niet? Maar Léonie kende ik nog niet, blij dat daar verandering in is gekomen. Haar striproman over het leven van dagboek- en romanschrijfster Nin is prachtig! In een wervelende, kleurrijke, poëtische en sensuele stijl weet zij de essentie van Nin en haar leven in prachtige veelkleurige potloodtekeningen treffend weer te geven.

Anaïs worstelt met haar identiteit als vrouw; ze wil schrijven als een vrouw, liefhebben zonder grenzen en bovenal zijn wie ze diep vanbinnen is. Maar ze leeft in een tijdperk waarin een vrouw zich moet schikken en braaf en stil zijn.

Ze heeft 2 dagboeken en die dualiteit zet zich door in haar echte leven. Bij de ene persoon is ze zus, bij de andere zo. En soms komen haar twee kanten in conflict; Bischoff weet die worsteling raak weer te geven. Met haar kleurrijke beelden kan zij Nin tot diep in haar kern raken en die voor ons tot leven brengen. Met enkel woorden had het effect nooit zo groots kunnen zijn.

Ik heb enorm traag gelezen, om van elke minuut, elke pagina, elke prent ten volle kunnen genieten en ik heb zin om weer van voor af aan te beginnen. De laatste tijd las ik wel vaker biografieën in striproman-vorm, het medium leent zich er uitstekend voor. Ik las ook al vaker graphic novels van vrouwen en vond ze bijna allemaal geweldig. En toch steekt Léonie er bovenuit, ik ben fan! ( )