Indrukwekkend boek. Lessing voert een ik-persoon op, duidelijk een vrouw van middelbare leeftijd, ergens in een grote stad op een moment in de toekomst nà een grote catastrofe (die niet nader omschreven wordt). Het hele maatschappelijke weefsel valt altijd maar verder uit elkaar, de overheid blijft heel ver op de achtergrond, en geleidelijk wordt leven in de eerste plaats overleven. De ik-vrouw registreert rustig en onderkoeld alle kleine veranderingen. Daarbij staat haar relatie centraal met het 12-jarig meisje Emily dat plots door een onbekende aan haar zorg wordt toevertrouwd. We zien Emily in zeer snel tempo de harde leerschool van het overleven ondergaan, met vallen en opstaan.
Heel bijzonder zijn de sequenties waarin de ik-persoon toegang krijgt tot een wereld "achter de muur", het zijn droomscenes met een magisch-realistisch gehalte die mee inzicht verschaffen in de psyche van Emily en het hoofdpersonage.
Lessing is er in geslaagd verschillende thema's (het leven in een aftakelende samenleving, het oprukkende barbarisme, het opgroeien en de verwerking van de trauma's van een pubermeisje) tot een mooi, uitgebalanceerd geheel te verwerken. Heel bijzonder vind ik de rustige, gelaten toon van de hoofdfiguur (het werkwoord "watching" duikt voortdurend op). Alleen het einde komt een beetje plots, en is nogal teleurstellend. ( )