Eerste kennismaking met AG ( )

Grunberg is een uitmuntende schrijver en een aantal delen van dit boek zijn absoluut prima. Maar zijn onderwerp is wat eenzijdig en na de zoveelste vrouw geloof je het wel. Dat is jammer., In zijn latere boeken worden de thema's veel beter uitgewerkt. Een typisch debuut roman van een goed schrijver. ( )

Ik heb me al een tijdje geleden voorgenomen om geen tijd meer te verliezen aan boeken die me gewoon niet liggen: 100 bladzijden krijgen ze de kans van me en dan gaat het onherroepelijk dicht. Deze, het debuut van Grunberg, haalde bladzijde 120 (net niet in de helft), en dat pleit vooral voor het literaire talent van deze schrijver. Grunberg laat dus zeker zien dat hij kan schrijven. Maar de miezerige avonturen van een puber, ik heb het al een keertje teveel beschreven gezien. Ook het droge, nihilistische toontje is gewoon een afknapper; het is misschien aardig tegengif tegen romantisch gedweep of hijgerige chicklit, ik heb er geen boodschap aan. ( )

Tsja, Arnon Grunberg en Blauwe Maandagen wat valt erover te zeggen? “You either love it, or you hate it”. Om er maar in Grunberg’s stijl een Engelse zin tussendoor te gooien. Toen ik begon met lezen van Blauwe Maandagen wilde ik het boek een tweede kans geven, niet voor niets is het de eerste in serie van de beste debuutromans volgens de Volkskrant, maar helaas ook 17 jaar later blijft dit boek mij mateloos irriteren. De zinsopbouw en gevarieerde de woordkeus ten spijt, met geforceerde “streams of conscious” vraag ik mij bijna iedere pagina af wat het nut van dit boek schrijven was. De boodschap van dit boek is hoe dan ook duidelijk, waarom die platvloersheid ten toon spreiden?

Toch raadt ik het niet af om dit boek te lezen, ieder heeft het recht op zijn eigen visie en klaarblijkelijk zijn er genoeg mensen die dit boek waarderen. De leeservaring, goed of slecht, is er een die je in ieder geval goed bij zal blijven. ( )

Volgens Tom van Deel in Trouw is 'Blauwe maandagen' het debuut van een geboren verteller, die begrijpt dat humor het beste middel is om de tragische kant van de zaak over het voetlicht te brengen.

'Blauwe maandagen' beschrijft de mislukte schooltijd, hopeloze liefde en dwangmatig hoerenbezoek van de hoofdpersoon Arnon.

Grunberg beschrijft de belevenissen van zijn helden als een soort literaire slapstick, in een geheel eigen stijl (korte zinnen, veel herhalingen, hilarische filosofieën) die hem tot een van de opvallendste jonge schrijvers van de 21ste eeuw heeft gemaakt. ( )